Ελληνικό Λεξικό

Επίμεμπτος : αυτός που είναι άξιος κατακρίσεως.

Εξωραΐζω : καθιστώ (κάτι) ωραίο, ομορφαίνω, καλλωπίζω.

Επίμορτος : αυτός που καλλιεργείται με τη συμφωνία να καρπώνεται ο καλλιεργητής μέρος της σοδειάς.

Επαγγελία : η υπόσχεση.

Επίνειο : λιμάνι ή πόλη γύρω από λιμάνι, από όπου εξυπηρετείται μεγαλύτερο αστικό κέντρο, μια μεσόγεια πόλη.

Επαίρομαι : καυχώμαι, υπερηφανεύομαι.

Επαίσχυντος : αυτός για τον οποίο ντρέπεται κανείς, επονείδιστος.

Επακτή : η ηλικία της Σελήνης την 1η Μαρτίου, που είναι ίδια με την ηλικία της την 1η Ιανουαρίου, χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των κινητών εορτών.

Ενσκήπτω : εμφανίζομαι αιφνιδιαστικά και πλήττω με ορμή.

Ενταύθα : στο ίδιο μέρος, εδώ, χωρίς αλλαγή τόπου.

Εντράδα : φαγητό από κρέας, με λαχανικά.

Εξάμβλωμα : το έμβρυο που έχει πρόωρα αποβληθεί από τη μήτρα και παρουσιάζει γενετικές ανωμαλίες.

Εξάρθρημα : η μετατόπιση των άκρων των οστών που σχηματίζουν άρθρωση, με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται μόνιμα η σχέση τους.

Εξάχνωση : η μετάπτωση ουσίας από τη στρερεά στην αέρια κατάσταση, χωρίς τη μεσολάβηση της υγρής καταστάσεως.

Ενατένιση : η προσήλωση του βλέμματος σε πρόσωπο, αντικείμενο, αλλά και σε γεγονός, κατάσταση.

Εξικνούμαι : καταλήγω, φθάνω, έχω ως όριο.