Ελληνικό Λεξικό

Δεδηλωμένος: αυτός που έχει καταστήσει γνωστή, που έχει δηλώσει τη στάση του.

Δεκάζω: δίνω χρήματα ή δώρα, για να τους εξαγοράσω.

Δεκαημερία: το χρονικό διάστημα δέκα ημερών

Δεκάκις: δέκα φορές.

Δεκαρολογώ: χρηματίζομαι με αναξιοπρεπή και ανέντιμο τρόπο

Δεκάτη: το ένα δέκατο εισοδήματος, παραγωγής, προϊόντων ή άλλων αγαθών.

Δεκοχτούρα: αγριοπερίστερο με χαρακτηριστική κραυγή, που ακούγεται σαν <δεκοχτώ>. Επίσης δεκαοχτούρα.

Δελφίνος: ηγεμόνας παλαιάς γαλλικής επαρχίας, ο διάδοχος του γαλλικού θρόνου.

Γυψοκονία: ο γύψος σε κατάσταση σκόνης , που χρησιμοποιείται στο χτίσιμο μαζί με άλλα δομικά υλικά.

Δασόβιος : (για ζώα και φυτά) αυτός που ζει μέσα στο δάσος.

Γυψοτεχνία: παραδοσιακή εργασία με αντικείμενο την επεξεργασία του γύψου.

Δάγκειος : μεταδοτική ασθένεια , κύρια συμπτώματα της οποίας είναι ο υψηλός πυρετός και τα εξανθήματα.

Δαδί: το εύφλεκτο κομμάτι από δέντρο που έχει ρητίνη , το οποίο χρησιμεύει κυρίως ως προσάναμμα .

Δαδούχος: αυτός που κρατά (φέρει ) δάδα.

Δαήμων : αυτός που έχει γνώσεις και πείρα , ο ειδήμων.

Δαιδαλώδης: αυτός που είναι περίπλοκος