Ελληνικό Λεξικό

Ενδεής : αυτός που στερείται, που έχει έλλειψη συγκεκριμένου πράγματος, που μειονεκτεί σε (κάτι).

Εξοίδηση : το πρήξιμο τμήματος του σώματος.

Ενδελεχής : αυτός που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διάρκεια και αδιάπτωτη συνέχεια.

Εξτρεμισμός : η στάση που χαρακτηρίζεται από την υιοθέτηση ακραίων αντιλήψεων και βίαιων πρακτικών.

Ενδιαίτημα : η κατοικία, ο τόπος στον οποίο κατοικεί κανείς.

Εξυφαίνω : μηχανεύομαι (κάτι κακό), σχεδιάζω με δόλιο και ύπουλο τρόπο.

Ενδότατος : απολύτως εσωτερικός.

Ενέχω : φέρω ή κρύβω (κάτι) μέσα μου.

Ενθάδε : σε αυτό εδώ το μέρος.

Ενιαύσιος : αυτός που έχει ζωή ή διάρκεια ενός έτους.

Ενιαχού : σε μερικούς τόπους, σε μερικά μέρη.

Ενόντα : όσα διατίθενται στη δεδομένη στιγμή.

Εμφαίνω : προβαίνω στη δήλωση, φανερώνω.

Εναγής : αυτός που φέρει πάνω του άγος, που βαρύνεται με ανόσια πράξη και τις συνέπειες της.

Εμαγιέ : σκεύος που η επιφάνεια του καλύπτεται από μια υαλώδη ουσία είτε για διακοσμητικούς λόγους είτε για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας τους.

Εναγκαλισμός : η στενή και τρυφερή περίπτυξη.