Ελληνικό Λεξικό

Βρίθω : είμαι γεμάτος από κάτι

Βρογχεκτασία : χρόνια ασθένεια των βρογχικών πόρων , που χαρακτηρίζεται από διεύρυνση τους και παροξυσμικό βήχα

Βρόχος : θηλιά με μετακινούμενο κόμπο , που σφίγγει όσο τραβιέται το σχοινί . Θηλιά που χρησιμοποιείται για τη σύλληψη μικρών θηραμάτων .

Βρυγμός : το τρίξιμο των δοντιών .

Βράσσικα : καθένα από τα φυτά που καλλιεργούνται ως λαχανικά , κτηνοτροφικά και ελαιοπαραγωγικά και ανήκουν στο ίδιο γένος στο οποίο ανήκουν τα λάχανα , οι λαχανίδες , τα γουλιά , οι ρέβες , τα κουνουπίδια , τα μπρόκολα και …

Βρωματολογία : η συστηματική και με επιστημονικές βάσεις μελέτη της παρασκευής και της σύστασης των τροφίμων .

Βράχμα : ένας από τους σημαντικότερους ινδουιστές θεούς , μέλος της τριάδας (μαζί με τον Σίβρα και τον Κρίσνα ) που αποτελεί την ύψιστη θεότητα

Βρώση : η κατανάλωση (κάποιου πράγματος ) ως τροφίμου , το να τρώει κανείς

Βραχμάνος : μέλος της ανώτερης τάξης (κάστας ) των Ινδουιστών , από την οποία προέρχονται και τα μέλη του ιερατείου

Βυζάστρα : η παραμάνα

Βραχυγραφία : συντομευμένη γραφή λέξεων με παράλειψη των περισσοτέρων γραμμάτων της για λόγους εξοικονόμησης χρόνου και χώρου

Βυθιότητα : βαθμίδα του κώματος κατά την οποία παρατηρείται έκπτωση των ανωτέρων κινητικών και νοητικών λειτουργιών

Βραχυλογία : το σχήμα λόγου που συνίσταται στην παράλειψη των ευκόλως εννοούμενων όρων μιας πρότασης χάριν συντομίας

Βράχυνση : ο περιορισμός των διαστάσεων μεγέθους . Στην γλωσσολογία είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μια μακρά συλλαβή μετατρέπεται σε βραχεία

Βρέγμα : το μέρος του κρανίου που αποτελεί το σημείο συνάντησης των μετωπιαίων και των βρεγματικών οστών του

Βρεσίδι : το τυχαίο εύρημα