Ελληνικό Λεξικό

Βραγιά : τμήμα κήπου φυτεμένου με άνθη ή λαχανικά , το οποίο περιβάλλεται από ποτιστικό αυλάκι

Βότρυς : η διάταξη που σχηματίζουν οι καρποί του αμπελιού , οι οποίοι συγκεντρώνονται γύρω από κύριο άξονα .

Βραδύνοια : η ελαφρά διανοητική καθυστέρηση , βραδύτητα στη σκέψη και την αντίληψη . Στην ιατρική είναι η μείωση της αντιληπτικής ή και μαθησιακής ικανότητας , που οφείλεται σε ποικίλα παθολογικά αίτια.

Βούβα : ( επιφώνημα ) στάματα να μιλάς , σιωπή

Βραδυφλεγής : αυτός που έχει αργό ρυθμό αναφλέξεως.

Βλογιοκομμένος : αυτός που έχει σημαδευτεί στο πρόσωπο από τις χαρακτηριστικές ουλές της ευλογιάς

Βλωμός : η στερεά τροφή , αφού μασηθεί και αναμιχθεί με σάλιο μέσα στο στόμα

Βογιάρος : το μέλος της ρωσικής φεουδαρχικής αριστοκρατίας μέχρι την εποχή του τσάρου Πέτρου Α΄.

Βογόμιλος : ο οπαδός χριστιανικής δυαρχικής αίρεσης που διαδόθηκε από την περιοχή της Βουλγαρίας στον σλαβικό κόσμο της Βαλκανικής κατά τον 10ο και 11ο αιώνα , απέρριπτε την εκκλησιαστική πρακτική και τα μυστήρια και κήρυσσε την ανυπακοή σε κάθε μορφή …

Βοεδόβας : ο στρατιωτικός διοικητής ή πολιτικός αξιωματούχος σλαβικών λαών . Γενικότερα , ο ανώτερος διοικητικός υπάλληλος

Βοερός : αυτός που παράγει ή εκπέμπει δυνατή βοή , γεμάτος θόρυβο

Βοϊδολάτης κ. βοηλάτης : αυτός που οδηγεί τα βόδια κατά το όργωμα

Βολίζω : εξετάζω το βάθος ( θάλασσας ) ή και τη σύσταση του βυθού της με τη βοήθεια βολίδας

Βολπλανέ : τρόπος πτήσεως με πλάγια – καθοδική φορά

Βλακέντιος : ο βλάκας , ο πολύ ανόητος .

Βόμβος : συνεχής ήχος σε χαμηλή κλίμακα που είναι βαρύς και υπόκωφος , όπως αυτός που παράγεται από ορισμένα έντομα όταν πετούν