Ελληνικό Λεξικό

Βουβώνας : τμήμα του σώματος ανάμεσα στους άνω μηρούς και τα γεννητικά όργανα , η κοιλότητα που σχηματίζεται μεταξύ του ανωτέρου τμήματος των ποδιών και της κοιλιάς

Βράκτιο : καθένα από τα μικρά φύλλα που βρίσκονται στη βάση άνθους ή ανθοταξίας για την προστασία του νεαρού άνθους και τα οποία συχνά λειτουργούν και ως πέταλα .

Βούζουνας : σπυρί με πύον .

Βούκεντρο : μακρύ , ξύλινο ραβδί με σιδερένια αιχμή στο ένα άκρο , που χρησιμοποιούσαν για να κεντρίζονται τα βόδια , ώστε να προχωρούν γρηγορότερα κατά το όργωμα

Βουκόλος : αυτός που οδηγεί τα ζώα και ιδιαίτερα τα βόδια στη βοσκή

Βοεδόβας : ο στρατιωτικός διοικητής ή πολιτικός αξιωματούχος σλαβικών λαών . Γενικότερα , ο ανώτερος διοικητικός υπάλληλος

Βοερός : αυτός που παράγει ή εκπέμπει δυνατή βοή , γεμάτος θόρυβο

Βοϊδολάτης κ. βοηλάτης : αυτός που οδηγεί τα βόδια κατά το όργωμα

Βολίζω : εξετάζω το βάθος ( θάλασσας ) ή και τη σύσταση του βυθού της με τη βοήθεια βολίδας

Βολπλανέ : τρόπος πτήσεως με πλάγια – καθοδική φορά

Βλακέντιος : ο βλάκας , ο πολύ ανόητος .

Βόμβος : συνεχής ήχος σε χαμηλή κλίμακα που είναι βαρύς και υπόκωφος , όπως αυτός που παράγεται από ορισμένα έντομα όταν πετούν

Βλάμης : ο αδελφοποιτός , αυτός που χαρακτηρίζεται από γενναιότητα , που δείχνει λεβεντιά

Βομβύκιο : το περίβλημα της προνύμφης σε ορισμένα είδη εντόμων . Το κουκούλι του μεταξοσκώληκα

Βλάστημα : η ευδοκίμηση και η ανάπτυξη των φυτών .

Βόμβυξ κ. Βόμβυκας : ο μεταξοσκώληκας