Ελληνικό Λεξικό

Αρωγή : η βοήθεια , οτιδήποτε αποτελεί βοήθεια .

Αστάρι : το ύφασμα που ράβεται στο εσωτερικό μέρος του ενδύματος , φόδρα. Επίσης η πρώτη επίστρωση χρωματισμού σε επιφάνεια .

Αρωμούνοι : οι Βλάχοι.

Αστεΐζομαι : κάνω αστεία, αστειεύομαι .

Ασβεστοκονίαμα : μείγμα από ασβέστη , άμμο και νερό , σε αναλογία 1προς 2 ή 3 , που χρησιμοποιείται στην οικοδομική ως συνδετικό υλικό και για την επίχριση των επιφανειών των τοίχων ( σοβάτισμα).

Ασβόλη : η μαύρη σκόνη από καπνό φωτιάς ,που επικάθεται στην καπνοδόχο , τους τοίχους , τα μαγειρικά σκεύη .

Ασέληνος: αυτός που δεν φωτίζεται από το φως της σελήνης .

Ασηπτος : αυτός που δεν έχει ή δεν είναι δυνατόν να σαπίσει .Στην ιατρική είναι αυτός που έχει αποστειρωθεί ή απολυμανθεί , έτσι ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος μολύνσεως .

Ασηψία : η μη ύπαρξη σήψεως .

Αρτύσιμος : αυτός που περιέχει κάτι από τις κατηγορίες τροφών από τις οποίες απέχει κανείς εκούσια κατά τη νηστεία .

Αρύομαι : αντλώ , συνήθως ειδήσεις , στοιχεία , από πηγή .

Αρύς : αραιός .

Αρσακειάδα : η μαθήτρια του Αρσακείου , εκπαιδευμένη με ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα ήθους , αγωγής και τρόπων συμπεριφοράς .

Αρχαιοπινής : αυτός που διατηρεί πολλά αρχαϊκά στοιχεία .

Αρσενοκοίτης : αυτός που έχει σεξουαλικές σχέσεις με άντρες .

Αρχαιοπρεπής : αυτός που αρμόζει στους αρχαίους τρόπους , έθιμα , γλώσσα κ.λπ.