Ελληνικό Λεξικό

Άθυρμα : αυτό με το οποίο παίζει κανείς , το παιχνίδι .Μεταφορικά ο άνθρωπος που χρησιμοποιείται σαν παιχνίδι στα χέρια των άλλων , που άγεται και φέρεται , που δεν διαθέτει δική του βούληση .

Αίγαγρος : ζώο που μοιάζει με την κατοικίδια κατσίκα και ζει σε ψηλά και απόκρημνα βουνά .

Αιδημοσύνη : η στάση και η ιδιότητα ανθρώπου που συμπεριφέρεται με αυτοσυγκράτηση και αξιοπρέπεια , φροντίζοντας να μην προσβάλλει τους άλλους , να μην παρεκτρέπεται παραβαίνοντας τις κοινωνικές και ηθικές επιταγές .

Αιθρία : η ανέφελη και διαυγής ατμόσφαιρα , ο ξάστερος ουρανός .

Αίθριο : κάθε εσωτερική αυλή ή προαύλιο μεγάλου κτηρίου ( ξενοδοχείου , συγκροτήματος ,γραφείων , εμπορικού κέντρου κ.λπ.) , που καλύπτεται από γυάλινο σκέπαστρο , ώστε να έχει φυσικό εσωτερικό φωτισμό .

Αερόλιθος: Μετεωρίτης που αποτελείται από πετρώδη ύλη .

Αιμασιά : η περίφραξη ανοικοδόμητου χώρου , αποτελούμενη κυρίως από λίθους χωρίς συγκολλητικό αρμό και ασβέστη . Γενικότερα οποιαδήποτε μορφή περίφραξης χώρου , χτιστή ή φυσικά διαμορφωμένη , λ.χ. από θάμνους ή κλαδιά .

Αερονομία : στη μετεωρολογία είναι η επιστημονική μελέτη των φυσικών και χημικών φαινομένων τμήματος της ανώτερης ατμόσφαιρας και της εξώσφαιρας . Επίσης είναι και η μονάδα της Πολεμικής αεροπορίας που επιβλέπει την τήρηση της τάξης και της πειθαρχίας του προσωπικού …

Αίνος : λόγος που αποδίδει τιμή , δόξα , συνήθως στον Θεό .

Αεροπανό : το πανό το οποίο αναρτάται σε ψηλό σημείο ( γέφυρες , κτήρια , δρόμους ..) .

Αιασθαντικός : αυτός που χαρακτηρίζεται από λεπτότητα και ευαισθησία στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τα συναισθήματά του .

Η παθολογική χρόνια κατάποση αέρα κατά τη διάρκεια του φαγητού .

Αιτιατό : το αποτέλεσμα μιας αιτίας : σχέση αιτίας – αιτιατού ( αποτελέσματος ).

Ακαλάιστος : αυτός που δεν έχει κασσιτερωθεί , δεν έχει γανωθεί .

Ακάθεκτος : αυτός που δεν μπορεί να συγκρατηθεί ή να ανακοπεί , ορμητικός .

Αιτιώμαι : καταλογίζω σε κάποιον την ευθύνη για την πρόκληση ζημίας , βλάβης ή σφάλματος .