Κοζανίτικο γλωσσάριο

Χαραΐ (η) = πρωΐ, αυγή

Χαΐρ’ (το) = προκοπή

Χαμάλα (η) = κάρο με ένα άλογο για μεταφορές

Χόλμπας (ο) = λαίμαργος

Χτινάκια (τα) = οι κατώτεροι μεσόπλευροι μύες

Χαϊρσΐζ’ (ο) = αχαϊρευτος, ανεπρόκοπος

Χιουνάτα (γυν. όνομα) = Χιονία

Ψειφίδ’ (το) = μικρό μαχαίρι

Ψέκας (ο) = ψεύτης

Χ’νιούμι (ρημ.) = ορμώ

Ψημέγκας (ο) = μικρός, μαζεμένος ( απο το «ψημένο», γιατί κάθε τί που ψήνεται μαζεύει)

Χ’νέρι (το) = πάθημα

Χλιάρ’ (το) = κουτάλι (αρχ. ελλ. λεξη: «κοχλιάριον»)

Χουϊάζου (ρημ.) = μαλώνω, επιπλήττω

Χαλεύου (ρημ.) = ζητάω

Χπιούμι (ρημ.) = χτυπιέμαι