Κοζανίτικο γλωσσάριο

Πίπ’κα (επιρ.) = τα πίπκα = μπρούμητα

Πιρδικλόνουμι (ρημ.) = μπευρδεύωμαι, σκοντάφτω

Πάσα μερά (εκφραση) = κάθε ημέρα

Πιλιγόδους (ο) = κουλούρα απο χοντρό και σπειροειδώς τυλιγμένο πανί που την έβαζαν στο κεφάλι για να στηρίζει το σινί

Πέτ’νους (ο) = κόκορας

Παπ’χάτ’ = από κάτω

Πραχαλνώ (ρημ.) = τρώω, καταβροχθίζω

Πουλιμώ (ρημ.) = πετάω κάτι μακριά

Παρα σ’καλνώ (ρημα) = χάνω τα λογικά μου. Συνηθως λέγεται : « του παρα σ’κάλτσ’ν» : τό ΄χασε

Πιντάργια (τα) = παιδικό παιχνίδι της εποχής με κέρματα (πενηντάρια)

Παταρά (η) = μπάτσος, σφαλιάρα

Πέρπιρας (ο) = πεταλούδα.

Παστός (ο) = χοιρινό λίπος

Πάλιαγκας (ο) = αράχνη

Πιτλίδες (οι) = κοζανίτικοι λουκουμάδες αλλα πλατύτεροι και μεγαλύτεροι, πασπαλισμένοι με μπόλικη ζάχαρη

Πογκοφωλιά (η) = ιστός αράχνης, αραχνοφωλιά