Κοζανίτικο γλωσσάριο

Παρα σ’καλνώ (ρημα) = χάνω τα λογικά μου. Συνηθως λέγεται : « του παρα σ’κάλτσ’ν» : τό ΄χασε

Πιντάργια (τα) = παιδικό παιχνίδι της εποχής με κέρματα (πενηντάρια)

Παταρά (η) = μπάτσος, σφαλιάρα

Πέρπιρας (ο) = πεταλούδα.

Παστός (ο) = χοιρινό λίπος

Ξικώ (ρημ.) = ξεσκίζω

Ξιαρίζου (ρημ.) = καθαρίζω το χιόνι με το φτυάρι

Ξικουπή (εκφραση) «τόχου ξικουπή» κάτι που συνηθίζω και πραγματοποιώ σε τακτή ημερομηνία απο ανάγκη, υποχρέωση, συνήθεια ή τάμα.

Ξικλίαζου (ρημ.) = προκαλώ σε κάποιον κακέντρεχη, ευχαρίστηση με το δικό μου πάθημα.

Ξινουμίζου (ρημ.) = εξοντόνω, σκοτώνω

Ξιγαργαλίζου (ρημ.) = ξελαγαρίζω, λευκαίνω τα ρούχα με έντονο πλύσιμο

Ορίζου (ρημ.) = κατέχω, κυβερνώ, αισθάνομαι ενα μέρος του σώματος

Ούτσαν = ταίργιασαν, συμφώνησαν

Ούδι έτσ’ απόμνιν (εκφραση) = έμεινε άφωνος, εντυπωσιάστηκε σε μεγάλο βαθμό

Ουρμινεύου (ρημ.) = συμβουλεύω, παιδαγωγώ

Πιαλώ (ρημ.) = τρέχω. Προέρχεται απο το αρχαίο «πιλαλώ : τρέχω»