Λεξικό – Γλωσσάρια

Εθνικόφρων : αυτός που έχει εθνικά φρανήματα, που πιστεύει στην ιδέα του έθνους,
την υποστηρίζει και την προβάλλει.

Ειρημένος : αυτός που έχει λεχθεί.

Εθνοβόρος : ο φθοροποιός ή και καταστροφικός για το έθνος.

Ειρηνισμός : η αντίθεση στον πόλεμο ή τη χρήση βίας ως μέσο επιλύσεως διαφορών
και ειδικότ. η άρνηση αναμείξεως σε στρατιωτικές, πολεμικές επιχειρήσεις
εξαιτίας προσωπικών αρχών ή πεποιθήσεων.

Εθνοκάθαρση : η βίαιη μετακίνηση των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή και
ο αφανισμός τους, η μαζική τους εξόντωση.

Ειρκτή : το δημόσιο δεσμωτήριο, κάθε τόπος καταδίκης ή ακούσιας κράτησης για
έκτιση ποινής.

Εθνοκεντρισμός : η αναγωγή των πάντων στην ιδέα του έθνους και στο ίδιο το
έθνος.

Εθνοτικός : αυτός που σχετίζεται με πληθυσμιακή ομάδα ενός έθνους, η οποία
αποτελεί ενότητα.

Ειδεμή : σε αντίθετη περίπτωση, διαφορετικά.

Ειδεχθής : αυτός που είναι αποκρουστικός στη όψη και τη θέα, αυτός που προκαλεί
αηδία και αποτροπιασμό.

Εδαφικότητα : το δικαίωμα κράτους να τιμωρεί τους αλλοδαπούς που διαπράττουν
έγκλημα στο έδαφος του.

Έδικτον : διάταγμα που εκδιδόταν από άρχοντα.

Εδραίος : αυτός που χαρακτηρίζεται από απόλυτη σταθερότητα, που δεν είναι
δυνατόν να κλονιστεί ή να μετακινηθεί.

Εδωδιμοπωλείο : εμπορικό κατάστημα στο οποίο πωλούνται τρόφιμα.

Εθελόδουλος : αυτός που εκούσια υποτάσσεται, που θεληματικά γίνεται ή μένει
δούλος, που ανέχεται τη δουλεία.

Εθελούσιος : αυτός που συντελείται με τη θέληση του πράττοντος, που προκύπτει
από την ελεύθερη βούληση του ατόμου.