Λεξικό – Γλωσσάρια

Διατρανώνω : εξωτερικεύω με κατηγορηματικό τρόπο.

Διατρίβω : περνώ το χρόνο μου συγκεκριμένο χώρο.

Διαφαίνομαι : διακρίνομαι αμυδρά, όχι πλήρως, μόλις που φαίνομαι.

Διάφεγγος : αυτός που μπορεί να τον διαπεράσει το φως.

Διαφεντεύω : έχω υπό την εξουσία μου.

Το αρχαιοπρεπές μακαριστός κατά κυριολεξίαν σημαίνει αυτός που θεωρείται καλότυχος και ευλογημένος, χρησιμοποιείται για αποθανόντες ιερωμένους πχ “Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος” .
Για τους μη ιερωμένους χρησιμοποιείται το μακαρίτης, που με τον θάνατό του γλύτωσε από τα βάσανα της ζωής. Επίσης συχωρεμένος, πεθαμένος. Μακαρίτης κατά κυριολεξία σημαίνει ευτυχισμένος. Από το αρχαίο μάκαρ, από όπου και το μακάριος.
Στην εκκλησιαστική γλώσσα χρησιμοποιείται εκτός από το μακαριστός, η λέξη αξιομακάριστος.

Φρίγουμι (ρημ.) = τρομάζω

Φουκαλνώ (ρημ.) = σαρώνω, σκουπίζω. Σημαίνει όμως και καθαρίζω κάποιον, σκοτώνω

Φουρλιάζου (ρημ.) = πετάω κάτι π.χ. στα σκουπίδια

Φυράδα (η) = χαραμάδα σε ξύλο, σχίσιμο

Φιλίτσα (η) = φέτα ψωμίου

Τσιγκλίζου (ρημ.) = πειράζω

Φάγουσα (η) = στοματίτιδα (αρρώστια)

Τηρώ (ρημ.) = κοιτάω

Φιρχάν’ (το) = κουρτίνα. Προέρχεται απο τη γερμαν. λεξη: Vorhang = κουρτίνα

Τσιούγκου (το) = χέρι