Λεξικό – Γλωσσάρια

Ξαστουχνώ (ρημ.) = ξεχνιέμαι

Παραχώνου (ρημ.) = θάβω

Ξιάγκλια (γυν. ονομα) = Αλεξάνδρα

Πατσ’ά (η) = πατημασιά

Ξιάφ’ (επιρ.) = ξυνό

Πασβάν’τς (ο) = ο Τούρκος χωροφύλακας

Ξυλέϊν΄ους (επιθ.) = ακαλλιέργητος

Ξικώ (ρημ.) = ξεσκίζω

Ξιαρίζου (ρημ.) = καθαρίζω το χιόνι με το φτυάρι

Ξικουπή (εκφραση) «τόχου ξικουπή» κάτι που συνηθίζω και πραγματοποιώ σε τακτή ημερομηνία απο ανάγκη, υποχρέωση, συνήθεια ή τάμα.

Ξικλίαζου (ρημ.) = προκαλώ σε κάποιον κακέντρεχη, ευχαρίστηση με το δικό μου πάθημα.

Ξινουμίζου (ρημ.) = εξοντόνω, σκοτώνω

Ξιγαργαλίζου (ρημ.) = ξελαγαρίζω, λευκαίνω τα ρούχα με έντονο πλύσιμο

Ορίζου (ρημ.) = κατέχω, κυβερνώ, αισθάνομαι ενα μέρος του σώματος

Ούτσαν = ταίργιασαν, συμφώνησαν

Ούδι έτσ’ απόμνιν (εκφραση) = έμεινε άφωνος, εντυπωσιάστηκε σε μεγάλο βαθμό