Λεξικό – Γλωσσάρια

Ενατένιση : η προσήλωση του βλέμματος σε πρόσωπο, αντικείμενο, αλλά και σε
γεγονός, κατάσταση.

Εξικνούμαι : καταλήγω, φθάνω, έχω ως όριο.

Ενδεής : αυτός που στερείται, που έχει έλλειψη συγκεκριμένου πράγματος, που
μειονεκτεί σε (κάτι).

Εξοίδηση : το πρήξιμο τμήματος του σώματος.

Ενδελεχής : αυτός που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διάρκεια και αδιάπτωτη συνέχεια.

Εξτρεμισμός : η στάση που χαρακτηρίζεται από την υιοθέτηση ακραίων αντιλήψεων
και βίαιων πρακτικών.

Εμμελής : αυτός που διαθέτει μελωδία, που έχει αρμονική και γλυκιά μουσική.

Έμμορφος : αυτός που έχει μορφοποιηθεί, που έχει σχήμα.

Εμπάργκο : ο εμπορικός αποκλεισμός χώρας από άλλη χώρα ή χώρες, η απαγόρευση
διακινήσεως εμπορευμάτων προς και από αυτήν.

Εμπερίστατος : αυτός που είναι εξαιρετικά απασχολημένος, που έχει πολλές
φροντίδες.

Εμπέτασμα : η επικάλυψη επιφάνειας τοίχου από χαρτί, η ταπετσαρία.

Έμπλεος : αυτός που είναι γεμάτος, που συναισθάνεται κάτι σε όλη του την έκταση.

Εμποιώ : γεννώ συγκεκριμένο συναίσθημα, λειτουργώ ως ερέθισμα εντυπώσεως και
προκλήσεως συναισθηματικών αντιδράσεων.

Εμφαίνω : προβαίνω στη δήλωση, φανερώνω.

Εναγής : αυτός που φέρει πάνω του άγος, που βαρύνεται με ανόσια πράξη και τις
συνέπειες της.

Εμαγιέ : σκεύος που η επιφάνεια του καλύπτεται από μια υαλώδη ουσία είτε για
διακοσμητικούς λόγους είτε για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας τους.