Εγκυκλοπαίδεια

Από μητέρα κόκκινη γεννιέμαι παιδί μαύρο , φτερά δεν έχω μα πετώ , τα σύννεφα για να βρω .

Άσπρος κάμπος , μαύρα βόδια .

Κόβω πάγο , βρίσκω ασήμι και μέσα στ’ ασήμι μάλαμα.

Παλιό γιατρό και γέρο καπετάνιο να γυρεύεις .

Αρχοντοχωριάτης , βρωμοχώριατος .

Όλα τώρα έγιναν μέλι γάλα .

Δε βαραίνουν τα κέρατα στο βόδι κι οι φτερούγες στο πουλί .

Όποιος τρέφει ορφανό, τρέφει πειρασμό .

Η γκρίνια σπίτια καταλεί και αντρόγυνα χωρίζει .

Του παπά η κοιλιά είναι αμπάρι κι όπου πάει θε να πάρει .

Έχει το μέλι στα χείλη, το φαρμάκι στην καρδιά .

Στη χώρα ο νόμος βασιλιάς και χωριό η συνήθεια .

Άνθρωπος ανθρώπου λύκος .

Άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του .

Η μάνα τρώει και του παιδιού να μη δίνει .

Όποιος βρεγμένος περπατάει, δεν τη φοβάται τη βροχή .