Εγκυκλοπαίδεια

Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε …

Απ’ όλα τα ανθρώπινα αγαθά μόνο η μόρφωση, η παιδεία είναι αθάνατη και θεία .

Τα λύνω κάθονται , τα δένω φεύγουν …

Μια βαρκούλα φορτωμένη , στο λιμάνι πάει και μπαίνει ..

Ανοίγω το κλουβί , κι η τρυγόνα κελαηδεί …

Η μόρφωση για όσους έχουν ευτυχήσει στη ζωή τους είναι στολίδι, ενώ για όσους έχουν ατυχήσει είναι καταφύγιο .

Μου παίρνεις μεγαλώνω μου δίνεις μικραίνω ….

Δύο αδερφάκια αγαπημένα το ένα το άλλο ποτέ δε βλέπει …..

Ξεφλουδίζω και χαράζω και το δάκρυ του αρπάζω ….

Της παιδείας οι ρίζες είναι βέβαια πικρές, οι καρποί όμως είναι γλυκείς .

Από χώμα πλάστηκα , στη ζωή μου πολλούς δρόσισα , αλλά στο θάνατό μου κανείς δε βρέθηκε να θάψει τα κόκαλά μου …

Του μιλώ και μου μιλά , τραγουδώ , μου τραγουδά , του γελάω , μου γελά ….

Δυο αδερφάκια αγκαλιασμένα , σε σεντούκι είναι κλεισμένα …

Με την αμάθεια όλα τα κακά ριζώνουν σ’ όλους και βλαστάνουν .

Γεννιέται στο βουνό πεθαίνει στο γιαλό ….

Άσπρος κάμπος μαύρα γίδια χαρά στο νιο που τα λαλεί …