Η μπύρα προκαλεί φούσκωμα, λόγω του διοξειδίου του άνθρακα που περιέχει. Αν η κατανάλωση μπύρας συνοδεύεται με μικρή ποσότητα φαγητού, τότε το φούσκωμα φεύγει αρκετά γρήγορα. Αν συνοδεύεται με πολύ φαγητό, τότε το φούσκωμα όχι μόνο μονιμοποιείται, αλλά μιλάμε πλέον …
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Α – επικινδυνότητα, προφύλαξη και μετάδοση
Η ηπατίτιδα Α υποχωρεί 1-2 εβδομάδες, μετά τη θεραπεία. Σπάνια μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Το χρονικό διάτημα μέσα από το οποίο μπορεί να μεταδοθεί κυμαίνεται από δύο εβδομάδες πριν εκδηλωθεί νόσος έως μία το πολύ εβδομάδα μετά τη εκδήκωση της. …
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Β και μετάδοση
Η ηπατίιδα Β (HBV) μεταδίδεται από το αίμα, τα παράγωγα του, τις εκκρίσεις του σώματος, καθώς και με τη σεξουαλική επαφή. Ομάδες υψηλού κινδύνου θεωρούνται οι ομοφυλόφιλοι, οι χρήστες ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και οι ασθενείς …
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Β και συμπτώματα
Η ηπατίτιδα Β κάνει την εμφάνιση της με ανορεξία, ναυτία, αρθραλαγία και πυρετό. Στη συνέχεια ο ασθενείς παρουσιάζει ίκτερο, ηπατομεγαλία, ηπατική ευαισθησία και ορισμένες φορές σπληνομεγαλία και λεμφαδενοπάθεια. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, το 55% των ασθενών που μολύνονται με το …
Συνέχεια »Αστακός και πορτοκαλί χρώμα
Το βαθύ πορτοκαλί χρώμα που σίγουρα το έχετε συνδυάσει με τον αστακό, δεν είναι το κανονικό του χρώμα, αλλά αυτό που παίρνει με το μαγείρεμα.
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Β και εξέλιξη
Η έκθεση στον ιό της ηπατίτιδας Β έχει πέντε πιθανούς τρόπους εξέλιξης. Αυτοί είναι : η νόσος μπορεί να μην αναπτυνθεί, μπορεί να αναπτυχθεί οξεία ηπατίτιδα με επακόλουθη ίαση της, μπορεί να αναπτυχθεί οξεία κεραυνοβόλος ηπατίτιδα με παράλληλη νέκρωση των ηπατικών …
Συνέχεια »Αστακός και καφέ – κόκκινο χρώμα
Αν στην αγορά δείτε αστακό του οποίου το χρώμα είναι καφέ – κόκκινο, τοτέ να είστε σίγουροι ότι ο αστακός αυτός είναι ελληνικός και συνήθως είναι φρέσκος.
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Β – ανίχνευση, θεραπεία και προφύλαξη
Η ηπατίτιδα Β ανιχνεύεται με εργατηριακό έλεγχο και αντιμετωπίζεται συντηρητικά με υποστηρικτική θεραπεία. Πρέπει να αποφεύγονται το αλκοόλ και άλλες τοξικές ουσίες για το ήπαρ. Προληπτικά μέτρα αποτελούν η καλή υγιεινή, καθώς και το εμβόλιο κατά της ηπατίτισας Β στις …
Συνέχεια »Αστακός και γκριζωπό χρώμα
Αν στην αγορά δείτε αστακό του οποίου το χρώμα είναι γκριζωπό, τότε μιλάμε για αστακό, ο οποίος λέγεται και αστακοκαραβίδα και το χρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει μεγάλες δαγκάνες. Οι γκρίζοι αστακοί είναι εισαγωγής και συνήθως εισάγονται ζωντανοί.
Συνέχεια »Ηπατίτιδα C
Η ηπατίτιδα C (HVC) μεταδίδετα κυρίως όπως και η Β και είναι πολύ πιθνό να εμφανιστεί στις ίδιες ομάδες υψηλού κινδύνου. Μαζί με τη Β θεωρείται από τις πιο σοβαρές ασθένειες. Ειδικότερα για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αποτελεί μεγαλύτερο …
Συνέχεια »Αστακός καφετί χρώμα
Οι αστακοί που υπάρχουν στην αγορά και το χρώμα τους είναι καφετί, είναι κυρίως εισαγωγής από τη Κούβα και μπορεί να είναι ζωντανοί ή κατεψυγμένοι.
Συνέχεια »Ηπατίτιδα Ε
Η ηπατίτιδα Ε (HEV) απαντάται σε αναπτυσσόμενες και υπανάπτυκτες χώρες. Αίτιο μετάδοσης σε περιπτώσεις επιδημίας μπορεί να αποτελέσει το μολυσμένο νερό, ενώ δεν υπάρχει εμβόλιο.
Συνέχεια »Αστακός ή κωλοχτύπα
Στον ελληνικό αστακό θα πρέπει να προσθέσουμε και ένα άλλο τύπο αστακού που λέγεται κωλοχτύπα. Αυτό το είδος αστακού ψαρεύεται κυρίως στη Νότια Πελοπόννησο και στις Κυκλάδες, έχει καφε – κόκκινο χρώμα και το χαρακτηριστικό του είνα ότι έχει μικρό …
Συνέχεια »Αστακός φρέσκος
Όταν αναποδογυρίσετε τον αστακό, στο σημείο ακριβώς όπου ενώνεται το σώμα του μετο κεφάλι θα πρέπει να είναι κατάλευκος. Αν έχει αρχίσει να μαυρίζει, σημαίνει ότι δεν είναι φρέσκος. Επίσης ο φρέσκος αστακός θα πρέπει να μυρίζει ιώδιο, ενώ όταν …
Συνέχεια »Μπύρα και θερμοκρασία
Συνήθως τις μπύρες τύπου Lager, τις απολαμβάνουμε κρύες στους 6 – 8 βαθμούς Κελσίου. Σε πιο υψηλές θερμοκρασίες χάνουν τη λεπτή τους γεύση και θολώνουν.
Συνέχεια »Αστακός και διατροφική αξία
Η διατροφική αξία του αστακού ανά 100 γραμμάρια είναι : 90 θερμίδες, 19 γραμμάρια πρωτεΐνες, 0,5 γραμμάρια υδατάνθρακες, 1 γραμμάριο λιπίδια και 95 χιλιοστόγραμμα χοληστερίνη.
Συνέχεια »