Εγκυκλοπαίδεια

Ολοι οι άνθρωποι, Χριστιανοί και Τούρκοι, κατά φυσικόν λόγον είναι ίσοι.

Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας.

Αυτοί (οι καπετανέοι) Τυράννους δεν ψηφούν, κ’ ελεύθεροι στον κόσμον ζουν, πλούτος, ζωή, τιμή τους, είν’ μόνο το σπαθί τους.

Ελσίνκι 1952 – Helsinki 1952

Πολλές μανούλαις θλίβονται κι ούλαις παρηγοριώνταιτου Γιώργ’ η μάνα θλίβεται, παρηγοριά δεν έχειστο παραθύρι κάθεται, τους κάμπους αγναντεύει,τα ριζοβούνια τ’ Ωλενού βλέπει σκοτιδιασμέναμην απ’ τα χιόνια τα πολλά, μην από το χειμώνα;Μήτ’ απ’ τα χιόνια τα πολλά, μήτ’ από το …

Της νύχτας οι αρματολοί και της αυγής, παιδιά μου, οι κλέφτεςΟλονυχτίς, Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μιαΟλονυχτίς κουρσεύανε και τις αυγές, παιδιά μ’, κοιμούνταιΚοιμούνται στα- Σουσαμιά Κωνσταντινιά κι άλλη μιαΚοιμούνται στα δασιά κλαριά και στους παχιούς, παιδιά μ’, τους ίσκιουςΕίχαν αρνιά, …

Τι έχεις ,καημέ- καημένε πλάτανε, που στέκεις μαραμένοςΜέρα και νύ- και νύχτα στο νερό, αμάν, μέρα και νύ-και νύχτα στο νερόΜέρα και νύ- και νύχτα στο νερό και πάλι μαραμένος;Μήπως βοριάς- βοριάς σε φύσηξε, αμάν, μήπως βοριάς,Βοριάς σε φύσηξεΜήπως βοριάς …

Οποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά.

Οι Νόμοι νάν’ ο πρώτος και μόνος οδηγός.

Για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί, πως είμασθ’ αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθή.

Πάντοτε η σταθερότης είναι πράγμα επαινετόν αυτή έχει τα πρωτεία πολλών άλλων αρετών.

Μελβούρνη 1956 – Melbourne 1956

Hλιε που βγαίνεις το ταχύ, σ’ούλον τον κόσμο δούδεις,σ’ούλον τον κόσμο ανάτειλε, σ’ούλην την οικουμένη,στω Μπαρμπαρέσω τις αυλές, ήλιε, μην ανατείλεις.Κι αν ανατείλεις, ήλιε μου, να γοργοβασιλέψεις,γιατί έχουν σκλάβους έμορφους, πολλά παραπονιάρους,και θα’γραθού οι γιαχτίδες σου ‘που τω σκλάβω τα …

Παιδιά, σαν θέτε λεβεντιά και κλέφτες να γενείτε Εμένα να-γειά σας, παιδιά, εμένα να ρωτήσετε Εμένα να ρωτήσετε να σας ομολογήσω Της κλεφτουριάς, γειά σας, παιδιά, της κλεφτουριάς τα βάσανα Της κλεφτουριάς τα βάσανα και των κλεφτών τα ντέρτια Μαύρη …

Όλη δόξα, όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει και τη μνήμη σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό. Και τα στήθη σου όλο φλόγα με τον ήλιο σου πυρώνεις, που χρυσός με περηφάνια περπατεί στον ουρανό. Στην Αγία Λαύρα πρώτα τις χρυσές ακτίνες …

Κάλλιο ’ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.