Εγκυκλοπαίδεια

Σιούκλα (η) = κουκουνάρα

Στιβάλια (τα) = μπότες.

Σιαϊτάντς (ο) = το έξυπνο ταχύτατο παιδί. Διαβολάκος

Σ’χαρίκια (τα) = καλές ειδήσεις. Χρησιμοποιείται κυρίως σε ευχάριστες περιπτώσεις π.χ. αρραβώνες

Στινούρα (η) = το πολύ στενό δρομάκι. π.χ. « ή στενούρα τ΄ Νταϊρούσ΄»

Ρίχνουμι (ρημ.) = πηδώ

Σακκούλ’ (το) = Η σχολική τσάντα απο χοντρό πανί ή υφαντό. Την κρεμούσαν στον ώμο. Το ίδιο έπαιρναν και στα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς για να βάζουν μέσα τα «κόλιαντα» και τα «σούρβα»

Ρουκόνω (ρημ.) = χώνω

Σαλιάργια (τα) = νόστιμα κοζανίτικα γλυκά σε σχήμα μελομακάρονου αλλά πιο μεγάλα και πασπαλισμένα με χοντρή ζάχαρη

Ροποτώ (ρημ.) = χοροπηδώ

Σουρίζου (ρημ.) = σφυρίζω

Πουλιμώ (ρημ.) = πετάω κάτι μακριά

Παρα σ’καλνώ (ρημα) = χάνω τα λογικά μου. Συνηθως λέγεται : « του παρα σ’κάλτσ’ν» : τό ΄χασε

Πιντάργια (τα) = παιδικό παιχνίδι της εποχής με κέρματα (πενηντάρια)

Παταρά (η) = μπάτσος, σφαλιάρα

Πέρπιρας (ο) = πεταλούδα.