Εγκυκλοπαίδεια

Ντουρλάπι (το) = κακοκαιρία (από το αρχαίο «Δρόλαπας -ες»)

Ντάμπαρα (επιρ.) = ορθάνοιχτη

Νημόρ’ (το) = μνήμα, τάφος

Νουτίζου (ρημ.)= υγραίνομαι

Νάρκλα (η) = ψηλό σεντούκι με πόδια και επίπεδο καπάκι για τη φύλαξη του ψωμιού

Ντήλιμ’ (επιρ.) = το αφού με έμφαση

Ντου’τζέϊνιου (επιθ.) = σιδερένιο (βαρύ)

Ντραγάτ’ς (ο) = αγροφύλακας

Ντουμανιάζου (ρημ.) = βάζω φωτιά

Άμα ναι η αγάπη δυνατή, δε σβήνει με το χρόνο, γιατί ριζώνει στο καημό και τρέφεται στον πόνο.

Η αγάπη δίνει τη χαρά, χαρά κι αγάπη είναι ένα δώρα ακριβά που στ’ ευτυχείς, τα’ χει ο θεός δοσμένα.

Για μιαν αγάπη έχει γενεί, κόλαση η ζωή μου, τρώει και λιώνει αζωντανό, ο πόνος το κορμί μου.

Ήλπιζα κι ήλπαθα όνειρα, μα εδά το μετανιώνω, γιατί από την αγάπη τζη, δεν πήρα παρά πόνο.

Η αγάπη δίνει την χαρά, με εκείνοι που αγαπούνε, δακρύζουν περισσότερες φορές, παρά απού γελούνε.

Γιάντα κερά μου σ’ αγαπώ, γιάντα σε θέλω τόσο, μη με ρωτάς για δεν μπορώ, απάντηση να δώσω.

Με την αγάπη σου μπορώ, στον ουρανό να φτάσω, γιατί μου δίνεις τα φτερά, που θέλω να πετάξω.