Εγκυκλοπαίδεια

Έκφραση πού χρησιμοποιείτε για κάθε τι πού χαρακτηρίζεται ως πηγή αφθονίας. Ο Πακτωλός ήταν ο χρυσοφόρος ποταμός της Λυδίας.

Έχω παράξενη καρδιά Και πάντα τη μαλώνω Γιατί γελά χωρίς χαρά Και κλαίει δίχως πόνο.

Όσο διαρκούσε ο αρραβώνας συνηθιζόταν, στην γιορτή της Παναγίας, η πεθερά να στέλνει στη νύφη ένα καρπούζι με φλουρί, καθώς και του Αγίου Θεοδώρου μια καρυδόπιτα. Οι μητέρες και των δύο παιδιών, όταν ζύμωναν ψωμί, πήγαινε η μία στην άλλη. …

Φράση πού είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης (1832-1896) στην βουλή παραδεχόμενος την αδυναμία του κράτους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του εξ αιτίας των εκτεταμένων δαπανών για δημόσια έργα.

Στον Ομαλό ανέβηκα κορφές του Ψηλορείτη να ‘δω δυο μάτια γαλανά σαν τη μεγάλη Κρήτη.

Η νύφη δεν πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού, δε μιλούσε ποτέ στα πεθερικά, στους συγγενείς και στο γαμπρό και απέφευγε τις συναντήσεις μαζί τους ακόμη και στο δρόμο. Αν τα πεθερικά της νύφης ή οι συγγενείς ήθελαν να τους μιλήσει, …

Λαϊκή ρήση του 20ου αιώνα πού χρησιμοποιήθηκε, όταν καταργήθηκε η αξίας δύο δραχμών διαδρομή από τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Κατά την ένταξη της Ελλάδας στην λατινική νομισματική ένωση ορίστηκε η ισοτιμία της αργυρής δραχμής με το Γαλλικό φράγκο, ένα προς …

Ανάθεμα σε μοίρα μου μοίρα μου ανάθεμα σε εις στο καλό ευρίσκεσαι και στο κακό γιάντα ‘σε.

Οι προσκλήσεις δεν ήταν γραπτές, όπως είναι σήμερα. Δυο-τρία παιδιά γύριζαν το βράδυ, χτυπούσαν τις πόρτες των συγγενών και έδιναν ένα μήλο, λέγοντας χαρακτηριστικά την έκφραση-πρόσκληση: «Νά’στι (να είστε) καλεσμέν’στου τάδε το γάμο». Παλιότερα, στις αρχές του αιώνα μας, αντί …

Οι φόροι επί τουρκοκρατίας ήταν τόσοι πολλοί, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν έβγαιναν στο βουνό. Ανάμεσα στους φόρους αυτούς επιβλήθηκε και ένας φόρος για όσους Έλληνες είχαν μακριά μαλλιά, (“φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν …

Τέσσερα φύλλα έχει η καρδιά και τα έκανες κομμάτια από τις κόφτες σου τις ματιές απ τα καφέ σου μάτια

Η φράση χρησιμοποιείται για τους άπληστους και τους αχόρταγους. Αποδίδεται στον Αίσωπο ο οποίος αναφέρει, σε έναν από τους μύθους του, για τον άπληστο ιδιοκτήτη μιας κότας πού γεννούσε χρυσά αυγά. Όταν την σκότωσε για να πάρει όλο το χρυσό …

Εγέμωσ΄ η καρδούλα μου τσούδια και μελητάκους και μου την εκουφήσανε κι είναι γεμάτη λάκκους.

Την εποχή της Τουρκοκρατίας, υπήρχε στην Αθήνα ένας τεράστιος Αλβανός, πού ονομαζόταν Κιουλάκ Βογιατζή. Αυτός γύριζε στα σπίτια των Ελλήνων και εισέπραττε τον κεφαλικό φόρο (χαράτσι). Κρατούσε μάλιστα στα χέρια του ένα ρόπαλο και απειλούσε ότι θα σπάσει το κεφάλι …

Παρακαλώ σε λυρατζή Δώσε το δοξάρι κι έπιασε πάλι στο χορό ένα καλό ζευγάρι.

Άλλη μια άθλια ονομασία πού είχαν δώσει στην χώρα μας. Η Ψωροκώσταινα ήταν μια ζητιάνα πού ζούσε στο Ναύπλιο την εποχή πού κυβερνούσε ο Καποδίστριας. Κάποιος θέλοντας να πει για την φτώχεια του Ελληνικού δημοσίου, το παρομοίασε με την πασίγνωστη …