Γδούπος : ο απότομος , υπόκωφος θόρυβος.
Συνέχεια »Ελληνικός καφές
Ο Ελληνικός καφές είναι ο καφές που πίνεται περισσότερο από κάθε άλλο είδος καφέ σε πολλές περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Βόρειας Αφρικής. Ο καφές αυτός ονομάζεται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την χώρα …
Συνέχεια »Γαλέτα
Γαλέτα : κομμάτι ή φέτα ψωμιού που έχει ξαναψηθεί , που δίνεται ως ξηρά τροφή σε στρατιώτες και ναυτικούς .
Συνέχεια »Γέλη
Γέλη : το τζελ.
Συνέχεια »Γαλή
Γαλή : η γάτα.
Συνέχεια »Γεμιστής
Γεμιστής : παλιός και έμπειρος ναυτικός . Επίσης ειρωνικά είναι αυτός που δεν έχει σχέση με τη θάλασσα και προσποιείται τον πολύξερο.
Συνέχεια »Σπιτική λεμονάδα
Φτιάξτε μόνοι σας σπιτική λεμονάδαΥλικά: 3 νεροπότηρα νερό1 κιλό ζάχαρη 2-3 φλούδες λεμονιού 2 νεροπότηρα χυμό λεμονιού . Εκτέλεση: Βράζουμε το νερό με την ζάχαρη και τις φλούδες για 3-4 λεπτά. Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και κατεβάζουμε από την φωτιά. …
Συνέχεια »Γαλιάντρα
Γαλιάντρα : ο Κορυδαλλός. Χρησιμοποιείται και μεταφορικά ως χαρακτηρισμός προσώπου που μιλάει ακατάπαυστα.
Συνέχεια »Γεμολόγος
Γεμολόγος : ο ειδικός που πιστοποιεί τη γνησιότητα πολύτιμων λίθων .
Συνέχεια »Γαλίφης
Γαλίφης : αυτός που κολακεύει τους άλλους για να πετύχει τους σκοπούς του
Συνέχεια »Γερακάρης
Γερακάρης : ο εκγυμναστής γερακιών για το κυνήγι.
Συνέχεια »Γαμέτης
Γαμέτης : το εξειδικευμένο κύτταρο για την αναπαραγωγή στα πρωτόζωα και τα φυτά.
Συνέχεια »Γάνα
Γάνα : 1. Η πρασινωπή σκουριά που εμφανίζεται σε σκεύη ή αντικείμενα που δεν έχουν γαλβανιστεί . 2. Η μουντζούρα που δημιουργείται στα σκεύη με τα οποία μαγειρεύουμε πάνω στη φωτιά . 3. Λευκό επίχρισμα που εμφανίζεται πάνω στη γλώσσα …
Συνέχεια »Διάδοση του στιγμιαίου καφέ
Η διάδοση του στιγμιαίου καφέ οφείλεται κυρίως στο πλεονέκτημα της απλότητας με την οποία μπορεί να παρασκευαστεί από τον καταναλωτή σε σχέση με τους άλλους τύπους καφέ. Η σκόνη ή οι κόκκοι προτιμήθηκαν από τους παραγωγούς και τους καταναλωτές για …
Συνέχεια »Γαρδέλι
Γαρδέλι : η καρδερίνα.
Συνέχεια »Συμβαίνουν και εις Παρισίους
Ιστορική φράση που χρησιμοποιούσε συχνά ο Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός επί Όθωνος Ιωάννης Κωλέτης, ο οποίος είχε διατελέσει για χρόνια πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι. Λέγεται, συνήθως ειρωνικά, για να δικαιολογηθεί συμπεριφορά, περιστατικό ή ενέργεια άτοπη ή ασυνήθιστη, η οποία …
Συνέχεια »