Εγκυκλοπαίδεια

Γαρμπίλι : χαλίκι που χρησιμοποιείται στις οικοδομές.

Γάρος: 1. Αλατισμένο νερό μέσα στο οποίο διατηρούνται ελιές , ψάρια , λαχανικά κλπ. 2. Επίσης είναι και σάλτσα αποτελούμενη από μικρά ψάρια ή εντόσθια ψαριών , λεμόνι και λάδι. 3. Το λέκιασμα.

Οι φίλοι του κρασιού συχνά μιλάνε για το terroir. Όμως τι σημαίνει αυτός ο όρος; Προέρχεται από τη γαλλική γλώσσα έχει όμως παγκόσμια σημασία. Το Terroir είναι ο γενικός όρος που καλύπτει όλο τα φάσμα φυσικών παραγόντων που επηρεάζουν το …

Για να παρασκευάσουμε σπιτικό λικέρ ανακατεύουμε αλκοολούχο ποτό με φρούτα ή ζάχαρη. Μπορούμε ανάλογα με την συνταγή να αντικαταστήσουμε τα φρούτα με κάποια αρωματική ουσία ή να βάλουμε την ζάχαρη με μορφή σιροπιού. Το ανακάτεμα πρέπει να γίνεται σε γυάλινα …

Γασμούλος : στην Πελοπόννησο κατά την Φραγκοκρατία έτσι λεγόταν αυτός του οποίου ο ένας γονέας ήταν φραγκικής καταγωγής και ο άλλος ελληνικής.

Τα συνιστώμενα οινοπνευματώδη για την κατασκευή των σπιτικών λικέρ είναι το μπράντυ (προτιμήστε χύμα από κάποια κάβα που εμπιστεύεστε ή αν επιμένετε στο εμφιαλωμένο το Μεταξά τριών αστέρων ) και η βότκα, σπανιότερα κάποιο ρακί ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο ή …

Γαστέρα : η κοιλιακή χώρα .

Όλα τα φρούτα εποχής κάνουν για λικέρ. Τα πιο κοινά είναι τα εσπεριδοειδή με ή χωρίς τις φλούδες τους, τα κυδώνια, τα μήλα, τα βύσσινα, τα κεράσια αλλά και κουκούτσια από καρπούς. Χρησιμοποιούνται μπαχαρικά όπως κανέλα σε μπαστούνι, γαρύφαλλα, ολόκληρα …

Γαστραλγία : ο πόνος στην κοιλιακή χώρα.

Γδούπος : ο απότομος , υπόκωφος θόρυβος.

Ο Ελληνικός καφές είναι ο καφές που πίνεται περισσότερο από κάθε άλλο είδος καφέ σε πολλές περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Βόρειας Αφρικής. Ο καφές αυτός ονομάζεται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την χώρα …

Γαλέτα : κομμάτι ή φέτα ψωμιού που έχει ξαναψηθεί , που δίνεται ως ξηρά τροφή σε στρατιώτες και ναυτικούς .

Γέλη : το τζελ.

Γαλή : η γάτα.

Γεμιστής : παλιός και έμπειρος ναυτικός . Επίσης ειρωνικά είναι αυτός που δεν έχει σχέση με τη θάλασσα και προσποιείται τον πολύξερο.

Μ’ αυτά τα λόγια αρχίζει ο Ερωτόκριτος, το μεγάλο νεοελληνικό έπος του Βιτσέντζου Κορνάρου . Η φράση χρησιμοποιείται για τις ποικίλες εναλλαγές της τύχης και το ευμετάβολο της ανθρώπινης ζωής.