Εγκυκλοπαίδεια

Ντουσουμάνης : ο εχθρός .

Αν ένα κρασί φυλάσσεται στο ψυγείο, θα πρέπει να τοποθετείται στο διαμέρισμα με τη λιγότερη ψύξη (π.χ. στη “φρουτιέρα”) και να βγαίνει έγκαιρα πριν το σερβίρισμα για να πιάσει την κατάλληλη θερμοκρασία (ειδικά αν μιλάμε για κόκκινο) .

Ντουσουντίζω: συλλογίζομαι .

Το σωστό σερβίρισμα γίνεται με το κρασί να φτάνει στο τραπέζι σε θερμοκρασία λίγο χαμηλότερη από την ενδεδειγμένη θερμοκρασία κατανάλωσης (κατά 1-2°C για τα ερυθρά, 3°C για τα λευκά).

Ξα μου : ας κάνω ό,τι θέλω .

Όλα τα κρασιά -με εξαίρεση τα αφρώδη και κάποια γλυκά-ημίγλυκα- κάτω από τους 8°C μοιάζουν με νερό και οι γευστικές-αρωματικές τους ουσίες δεν “αποδίδουν”, ενώ και η ίδια η γλώσσα “μουδιάζει” .

Ξαναγιαγέρνω : επιστρέφω .

Ανοίγουμε τη φιάλη του κρασιού με προσοχή, δημιουργώντας όσο λιγότερα τρίμματα φελλού γίνεται: κεντράρουμε σωστά το τιρμπουσόν και φυσικά δεν τρυπάμε το φελλό πέρα ως πέρα. Μετά το άνοιγμα, με ένα καθαρό μαντήλι σκουπίζουμε το λαιμό της φιάλης από μέσα …

Ξεδηλιαίνει (το όνειρο): εκπληρώνεται ( το όνειρο) .

Καλό θα ήταν τα ποτήρια του κρασιού να είναι σχετικά λεπτά, διαφανή και χωρίς υπερβολικά διακοσμητικά σχέδια, για να διατηρείται η οπτική επαφή με το περιεχόμενο.

Ξεκουραδώνω : διαλύω ένα κουράδι (κοπάδι) .

Το ποτήρι του κρασιού πρέπει να έχει κολώνα και να το πιάνουμε από αυτήν για να μην θερμαίνουμε με τα χέρια μας το κρασί.

Ξεπαραλυώ : ξηλώνω .

Για τα γλυκά κρασιά χρησιμοποιούνται ποτήρια κάπως μικρά και με στενό στόμιο .

Ξεράδι : ξερό κλαδί δέντρου, που αφαιρείται κατά το κλάδεμα .

Επειδή το λευκό κρασί καταναλώνεται σε χαμηλή θερμοκρασία , το ποτήρι των λευκών κρασιών οφείλει να είναι κατά τι μικρότερο (σε σχέση με αυτό των ερυθρών), ούτως ώστε να αδειάζει και να ξαναγεμίζει σε τακτά διαστήματα, χωρίς να προλάβει το …