Εγκυκλοπαίδεια

Η διατροφή οικόσιτων ζώων με γρασίδι .

Θεωρία κατά την οποία είναι απόλυτα σύμφωνο με τις ορθές αντιλήψεις για τη φύση , την υγιεινή και την ηθική , να ζει και να περιφέρεται κανείς γυμνός .

Οι δοξασίες των γυμνοσοφιστών , οπαδών φιλοσοφικής αίρεσης στην Ινδία , που ζούσαν ως ερημίτες γυμνοί μέσα στα δάση . Διακρίνονται σε βραχμάνες και σαρμάνες .

Διαταραχή της όρασης , κατά την οποία ο ασθενής δε διακρίνει όλα τα χρώματα ( αχρωματοψία ) ή ορισμένα από αυτά και ιδιαίτερα το πράσινο και το ερυθρό .

Ο εμβολιασμός που γίνεται για να προστατεύσει τον άνθρωπο από την ευλογιά . Ο όρος προέρχεται απο τη λέξη δαμαλίδα , που είναι η ευλογιά των αγελάδων .

Οικονομικός όρος που σημαίνει την καταστροφή από τα μονοπώλια ορισμένων αποθεμάτων προϊόντων που πλεονάζουν , για να αποφευχθεί η πτώση των τιμών .

Είδος βαρβαρισμού . Ο όρος δατισμός προήλθε από το Δάτη , τον αρχηγό του περσικού στρατού , που ήρθε το 490 π.χ. να καθυποτάξει την Ελλάδα .

Κίνηση για τη δημιουργία της Δελφικής Ιδέας , πρωτοπόροι της οποία υπήρξαν ο Αγγελος Σικελιανός και η αμερικανικής καταγωγής γυναίκα του Εύα Πάλμερ – Σικελιανού .

“Μπεκρής βασιλιάς, φονιάς των φίλων του”. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο γιος του Φίλιππου, μπορεί να θεωρηθεί ως ο μεγαλύτερος μπεκρής από τους βασιλιάδες. Πολλές φορές, κάτω από την επίδραση του κρασιού, κοιμήθηκε δυο μέρες συνέχεια. Είναι γνωστό ακόμη, ότι πάνω …

“Αυτός δεν είναι άνθρωπος, αλλά σφουγγάρι”. Κάποτε έφτασε στ’ αφτιά του Δημοσθένη η φήμη ότι ο βασιλιάς της Μακεδονίας ήταν μανιώδης “οινοπότης” κι ότι καυχιόταν δημόσια γι’ αυτό. Ο Δημοσθένης είπε τότε, χαμογελώντας: Αυτό δεν είναι προτέρημα βασιλιά, αλλά προτέρημα… …

Τη φράση “χαιρέτα μου τον πλάτανο”, τη λέμε συνήθως, όταν θέλουμε να ειρωνευτούμε κάποιον που μοιράζει απραγματοποίητες υποσχέσεις. Ο ξενιτεμένος από την πατρίδα, πάντα θυμάται με πόνο το γερο – Πλάτανο της πλατείας του χωριού του κι όποιον πατριώτη του …

Έλα νύπνο, και πάρε το και πάν το στους μπαξέδες και γέμισε τον κόρφο του λουλούδια μενεξέδες Πάνε το και δώ κι αλλού και στην Πόλη και παντού. Νάνι του Ρήγα το παιδί, του βασιλέ ταγγόνι Που τώχει η μαννούλα …

Κοιμούνται όλα τα πουλιά κοιμάται και η πούλια κοιμάται το πυλάκι μου στην αργυρή την κούνια. Κοιμάται το μωράκι μου και πώς να το ξυπνήσω να πάρω διαμαντόπετρες, να το πετροβολήσω.

Κοιμήσου που να σε χαρώ, που να σε δώ μεγάλο, που να σε δώ στα γράμματα και δάσκαλο μεγάλο. Νάνι νάνι το μωρό μου να ξυπνά το μοναχό μου.

Κοιμήσου και παράγγειλα στην Πόλη τα καλά σου, στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου να κοιμάται να μη νιώνει, να ξυπνά να μεγαλώνει.

Κοιμήσου που να σε χαρώ και να σε δω μεγάλο Και να σε δώ φιαρραβώνιασμα κι? ακόμα πιο μεγάλο.