Εγκυκλοπαίδεια

Τα σφάγια πρέπει να φέρουν σφραγίδες καταγωγής , με το όνομα της χώρας γέννησης του ζώου .

Για τον οβελία κατάλληλα είναι ολόκληρα τα σφάγια με το κεφάλι και το επίπλου (μπόλια ) , ηλικίας κάτω των 12 μηνών ( σφάγια που φέρουν σφραγίδα κατηγορίας “αμνός γάλακτος ” ή “αμνός ” ή “ερίφιον γάλακτος ” ή “ερίφιον …

Τα σφάγια πρέπει να φέρουν σφραγίδες κατηγορίας , αναλόγως του είδους και της ηλικίας των αιγοπροβατοειδών , στις οποίες αναγράφονται , κατά περίπτωση , η κατηγορία των σφαγίων και η πόλη στην οποία βρίσκεται το σφαγείο .

Πριν αγοράσετε σπλάχνα , συκώτι , καρδιά , νεφροί , προσέξτε να μη φέρουν οζίδια και κύστεις . Αν επιλέγονται κατεψυγμένα , αυτά δεν πρέπει να έχουν αποψυχθεί .

Οι καταναλωτές κατά την αγορά του κρέατος αμνοεριφίων πρέπει να αποφεύγουν την αγορά σφαγίων που φέρουν στην επιφάνειά τους ρύπους από περιεχόμενο στομάχων και εντέρων ή γλοιώδες επίστρωμα ( γλίτσα ).

Οι καταναλωτές πριν αγοράσουν το κρέας τους πρέπει να επιλέξουν υπεύθυνο κρεοπώλη , που τηρεί συνθήκες υγιεινής στο κρεοπωλείο του ( περιβάλλον κρεοπωλείου , εξοπλισμός , προσωπικό ).

Στην Πάτμο αναβιώνει το έθιμο “η τελετή του Νιπτήρα”, μια αναπαράσταση του Νιπτήρα που τέλεσε ο Ιησούς στους μαθητές του μετά το Μυστικό Δείπνο. Γίνεται κάθε Μεγάλη Πέμπτη μεσημέρι, στη πλατεία Ξάνθου, μπροστά στο Δημαρχείο όπου έχει στηθεί από νωρίς …

Στην Ύδρα, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής η νεολαία του νησιού χωρίζεται σε δύο ομάδες, η μία από αυτές πηγαίνει στην εκκλησία για να στολίσει τον Επιτάφιο και η δεύτερη πηγαίνει στο λιμάνι. Εκεί, πάνω σε μια βάρκα φτιάχνουν μια …

Ο θάνατος πάνω στον σταυρό στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε υποβουλιμικό σοκ (μείωση της κυκλοφορίας του πλάσματος στο σώμα) ή ασφυξία, και μπορεί να έρθει ύστερα από μία ώρα ή και αρκετές μέρες, ανάλογα με τη μέθοδο της σταύρωσης (καρφιά …

Το Pasah των Εβραίων μεταγλωττίσθηκε στα ελληνικά ως Πάσχα. Η λέξη Pasah είναι Αιγυπτιακή και σημαίνει «διάβαση», μπορεί όμως να σημαίνει και πλήγμα. Την εποχή του Μωυσή συνδυάσθηκε με τη διάβαση της ερυθράς θάλασσας, δηλ. την απελευθέρωση του εβραϊκού λαού …

Το χριστιανικό συμβολισμό του Πάσχα καθιέρωσε για πρώτη φορά ο Απόστολος Παύλος. Από την εποχή που οι χριστιανοί άρχισαν να γιορτάζουν το Πάσχα, διατήρησαν ορισμένα χαρακτηριστικά του Εβραϊκού, ενώ ταυτόχρονα προσέθεσαν άλλα.

Την Κυριακή των Βαΐων , στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα κομματάκια από ύφασμα, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς …

Αρχικά δε γιορταζόταν το Πάσχα συγχρόνως σε όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες. Από τον Θ΄ αιώνα καθορίσθηκε η γιορτή του Πάσχα να τελείται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.

Στην Τήνο, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την «αργινάρα», μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Όταν έφταναν στη θάλασσα πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.

Το έθιμο του θυσιαζόμενου αμνού, προέρχεται από την τελετή της εορτής του Πάσχα από τους Εβραίους , με το αίμα των οποίων έβαφαν την είσοδο των σπιτιών τους, κατ’ αναπαράσταση της νύκτας της εξόδου από την Αίγυπτο. Στο πασχαλινό δείπνο …

Τη Μεγάλη Δευτέρα στην Κέρκυρα, οι Κερκυραίοι αγοράζουν ‘Φογάτσες’, και ‘Κολομπίνες’, τα τοπικά μαντολάτα και τσουρέκια δηλαδή.