Εγκυκλοπαίδεια

Κάποιος μεγάλος αμπελοκτήμονας από τα Σπάτα της Αττικής , λέει η Ιστορία , με πολλά στρέμματα δικά του , μάζευε , κάθε χρόνο , ένα σωρό διαλεχτά σταφύλια . Κι έτσι από συνήθεια άφηνε πάνω στα κλήματα τα μικρά τσαμπιά …

Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση της Αρχαίας Ελλάδας , ένας μικρός Έλληνας βοσκός από την Κρήτη , καθώς έβοσκε τα πρόβατά του στα βουνά του νησιού , αντιλήφθηκε , ξαφνικά , ότι κάτι τον τραβούσε στο έδαφος . Προς μεγάλη …

Την πρώτη του Μάη , πρωί – πρωί , λέει μια πρόληψη , πίνουν το αμίλητο νερό που έφερε η κόρη από τη βρύση , χωρίς να μιλήσει σε κανέναν . Ο Μάης θεωρείται μήνας της μαγείας , γιατί τ΄όνομά …

Χρησιμοποιούμε τη λέξη μεταφορικά , όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάτι το δαιδαλώδικο ( ο Δαίδαλος που κατασκεύασε το Λαβύρινθο της Κρήτης ) , το αδιέξοδο ή ότι περιπλανήθηκε κανείς στους μαίανδρους ενός μέγαρου , μιας πόλης .

” Η λαιμαργία γίνεται πρόξενος πολλών κακών ” . Αυτή η φράση λένε ότι προέρχεται από τα παραμύθια του Αισώπου ” Μύγες ” , οι οποίες με τη λαιμαργία που είχαν , κόλλησαν στο μέλι και , τελικά , πνίγηκαν.

Η λέξη “μακαντάσης ” ή “αρκαντάσης ” και “καρντάσης ” προέρχεται από την τούρκικη λέξη “καρντάς ” , που θα πει “αδελφός “. Χρησιμοποιείται σε μας , για να δηλώσει τον “αδελφοποιητό ” , τον αχώριστο και αφοσιωμένο φίλο .

Αμπελικός : ο αγροφύλακας των αμπελιών.

Αποχτένιδα : τα σπασμένα μαλλιά που μένουν στο χτένι κατά το χτένισμα.

Αμπελοκουρμούλα : η κουρμούλα, το δενδρύλλιο του αμπελιού.

Απύρι: θειάφι .

Αντιλαψίζω : αντιφεγγίζω.

Αρμηνειά :οδηγία .

Απανωβάνω :αλλάζω τη γνώμη κάποιου κακόβουλα.

Αφεδιά : αφεντιά.

Απατός : ο εαυτός.

Απογυρίζω : αποδιώχνω.