Εγκυκλοπαίδεια

Αλέγρος : αυτός που χαρακτηρίζεται από ζωηρότητα , χαρά και ευθυμία .

Ακρογαμία : η γονιμοποίηση των ανθοφόρων φυτών μέσω της γύρης .

Αλεκτορομαχία : η κοκορομαχία .

Ακρομόλιο : το άκρο του μόλου ή του κυματοθράυστη , που βρίσκεται προς τη μεριά της ανοιχτής θάλασσας .

Αλεξήλιο :η ομπρέλα .

Ακρον άωτον : το πλέον ακραίο σημείο , το υπέρτατο όριο ( πράγματος , καταστάσεως κλπ.).

Ακροποδητί : στα νύχια των ποδιών , ώστε να μην προκαλείται θόρυβος .

Ακρόπρωρο : η γλυπτή παράσταση ανθρωπόμορφων θρησκευτικών ή εθνικών συμβόλων , την οποία τοποθετούσαν παλαιότερα στην άκρη της πλώρης (πρώρας ) των πλοίων για διακοσμητικούς λόγους .

Ακροπύργιο : ο ψηλότερος πύργος φρουρίου .

Ακροστασία : η γυμναστική άσκηση κατά την οποία ανυψώνει κανείς το σώμα του αργά , ώστε να στέκεται ακίνητος , στηριζόμενος στα δάχτυλα των ποδιών .

Ακροτελεύτιος : ο απολύτως τελευταίος . “το ακροτελεύτιο ” : το περιοδικώς επαναλαμβανόμενο τμήμα ενός τραγουδιού .

Το καλόν το απίδιν άρκον τρώει το.

Οι δυο του έναν πείθουν τον και οι τρεις καταπονούν τον.

Δυο γελούν κάτι ξέρουν. Ένας γελά παλαβός είναι.

Κάθε κόκορας στην κοπριά του λαλεί .

Ο δρόμος κι ο χειρόμυλος αμέλεια δε θέλουν.