Μενού
Αρχική / Εγκυκλοπαίδεια (Σελίδα 881)

Εγκυκλοπαίδεια

Στην Εγκυκλοπαίδεια μας υπάρχουν 20.000 και πλέον καταχωρήσεις Γνώσης – Εγκυκλοπαιδικές.
Προσπαθούμε να καλύψουμε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών αντικειμένων.

ΛΙΘΟΣ ΕΠΙ ΛΙΘΟΥ

Αυτή , τη φράση τη χρησιμοποιούμε , όταν πρόκειται για μεγάλη καταστροφή . Τη συναντάμε πολλές φορές στην Καινή Διαθήκη , με διάφορες κάθε φορά , αλλά πάντα αλληγορικές σημασίες .

Συνέχεια »

ΚΡΗΤΙΚΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΦΙΛΟ….

” Κρητικό κι αν κάνεις φίλο , βάστα ένα κομμάτι ξύλο ” . Η φράση αυτή κρατάει από αρχαιότατα χρόνια ,όταν οι Κρητικοί διέδιδαν πως στο νησί τους διατηρούσαν τα λείψανα και τον τάφο του Δία . Η φήμη αυτή …

Συνέχεια »

ΛΙΛΙΠΟΥΤΕΙΟΣ

Λέξη που χρησιμοποιούμε , όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον που είναι μικροσκοπικός , μικρός στις διαστάσεις και το ανάστημα. Η λέξη προέρχεται από το όνομα του φανταστικού βασιλείου “Λίλιπουτ”, στο οποίο ζούσε μια φυλή μικροσκοπικών ανθρώπων , που αναφέρονται …

Συνέχεια »

ΚΡΙΜΑ ΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΑ

Κατά τα μεσαιωνικά χρόνια , αλλά και μετά το πάρσιμο της Κωνσταντινούπολης , ο μισθός των δασκάλων ήταν πολύ μικρός. Έτσι , ήταν αναγκασμένοι να συμπληρώνουν τη ρόγα τους , όπως έλεγαν , με ορισμένα τυχερά , τα “Δευτεριάτικα ” …

Συνέχεια »

ΛΟΒΙΤΟΥΡΑ

“Λοβιτούρα – Άσε τις λοβιτούρες ” . Ρουμάνικη λέξη , που σημαίνει ” χτύπημα ” , “κόλπο” , “μπάζα ” και γενικά κλοπή , ανήθικο κέρδος . Η λέξη πρωτομπήκε στην Ελλάδα το 1928 , από τη διαμάχη που είχαν …

Συνέχεια »

ΚΡΟΜΜΥΟΝ ΓΑΡ ΟΥΚ ΕΔΕΙ

Τα κρεμμύδια οι αρχαίοι τα θεωρούσαν σαν συμβολική αιτία του “κλαίειν και οιμώζειν “. Έτσι η φράση : ” κρόμμυον γαρ ουκ έδει “σήμαινε : ” δεν ήταν δα ανάγκη να με κάνεις να κλάψω “.

Συνέχεια »

ΛΟΥΚΟΥΛΛΕΙΟΝ ΓΕΥΜΑ

Ο Λούκουλος ήταν Ρωμαίος στρατηγός , ονομαστός για την πολυφαγία και την καλοφαγία του . Μια μέρα , που έτρωγε μόνος και που το φαγητό του δεν ήταν πλούσιο , καθώς συνήθως , λένε πως είπε στο μάγειρά του : …

Συνέχεια »

ΚΡΥΒΕ ΛΟΓΙΑ

Οι φιλικοί επειδή φοβόντουσαν μήπως προδοθούν , πριν να κηρύξουν την Επανάσταση , πρόσεχαν πάρα πολύ ποιους θα έκαναν μέλη τους . Η εχεμύθεια ήταν το πρώτο τους άρθρο και δεν επέτρεπαν σε κανένα να φλυαρήσει . Αφού τους διάλεγαν …

Συνέχεια »

ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ

“Λυδία λίθος ” , ονομαζόταν ένα είδος μαύρης πέτρας σκληρής , που βρισκότανε στη χώρα της Λυδίας και που μ’ αυτήν , από τα αρχαιότατα χρόνια , εξακρίβωναν την καθαρότητα του χρυσού , αλλά και άλλων πολύτιμων λίθων . Η …

Συνέχεια »

ΚΥΑΝΟΠΩΓΩΝΑΣ

Μεταφορικά ο εγκληματίας , ο διαστραμμένος που σκοτώνει τις γυναίκες του ή τις ερωμένες του . Η έκφραση αυτή έγινε γνωστή από τον ήρωα γαλλικού λαϊκού μύθου , τον Κυανοπώγωνα , που σκότωσε τις έξι γυναίκες του και όταν προσπάθησε …

Συνέχεια »

ΚΥΚΕΩΝ

Οταν μιλάμε σήμερα περί “κυκεώνος ” , εννοούμε μια χαώδη κατάσταση , μια μεγάλη ανακατωσούρα κλπ. Με τη λέξη “κυκεών ” οι αρχαίοι Έλληνες εννοούσαν ένα φαγητό ή ρόφημα που το αποτελούσαν πολλά και διάφορα πράγματα . Οι συνταγές κατασκευής …

Συνέχεια »

ΚΥΛΙΣΕ Ο ΤΕΝΤΖΕΡΗΣ…

“Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι “. Η παροιμιακή αυτή έκφραση είναι αρχαία ελληνική , που μεταφέρθηκε και σε άλλες χώρες . Ο “τέντζερης” είναι λέξη τουρκική . Οι αρχαίοι έλεγαν ” εύρεν η λοπάς το πώμα ” , …

Συνέχεια »

ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ

Λέγεται για ενοχή σε μεγάλο έγκλημα και , μάλιστα , για παράσπονδη ενέργεια σε νικημένο εχθρό . Αυτή η φράση έχει την εξής προέλευση : Όταν οι Αθηναίοι εξεγέρθηκαν για την αυστηρή νομοθεσία του Δράκοντα και πήρε την αρχή ο …

Συνέχεια »

ΛΑΓΟΙ ΜΕ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ (2)

Στην παλιά σκλαβωμένη Αθήνα για να γίνει ένας γάμος , μια βάφτιση , έπρεπε πρώτα – πρώτα να πληρωθούν πολλά λεφτά στο φοροεισπράχτορα του Σουλτάνου . Εκτός , όμως, από αυτά έπρεπε να πληρωθούν και οι παπάδες . Όπως όλοι …

Συνέχεια »

ΛΑΓΟΙ ΜΕ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ (1)

Πετραχήλι είναι το καθετί , που περιβάλλει το λαιμό των ζώων και , μάλιστα , δερμάτινη λουρίδα που βάζουν στο λαιμό κριαριού , του τράγου , του σκύλου . Το πετραχήλι όμως δεν είναι δυνατόν να περαστεί στο λαιμό του …

Συνέχεια »

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ

Μεταφορικά το αδιέξοδο . Προήλθε από τη θρυλική σπηλιά στην Κνωσό της Κρήτης του βασιλιά Μίνωα , που σύμφωνα με το μύθο ήταν κλεισμένος ο Μινώταυρος .

Συνέχεια »