Εγκυκλοπαίδεια

Η αγάπη είναι ένα μέρος της ανθρώπινης ζωής, της γυναίκας όμως ολόκληρη η ύπαρξη της.

Δηλ. ένας είναι για μένα (ισοδυναμεί με) τριάντα χιλιάδες. Και αυτό είναι ρήση του Ηράκλειτου, που δείχνει πόσο τιμούσε τον άνθρωπο με τη δυνατή και ηρωική προσωπικότητα. Νιώθουμε πόσο αληθινό είναι το απόφθεγμα αυτό ιδίως σε κρίσιμες, μεγάλες στιγμές, όταν …

Η αγάπη και ο πόλεμος είναι το ίδιο πράγμα, και η στρατηγική και η ταχτική το ίδιο εφαρμόσιμες και στα δύο.

Όπως είναι γνωστό (Ξενοφ. Απομνημον. 1.1.2), ο Σωκράτης είχε κατηγορηθεί πως δεν πίστευε στους θεούς της Αθήνας και πως διακήρυσσε «έτερα καινά δαιμόνια», άλλους καινούριους θεούς. Τα δαιμόνια αυτά είχαν βέβαια σχέση και με το «δαιμόνιο» που συμβούλευε σαν εσωτερική …

Η αβεβαιότητα είναι το φοβερότερο κακό, ως τη στιγμή που έρχεται η πραγματικότητα και μας κάνει να νοσταλγούμε την αβεβαιότητα.

Η αγάπη ευφραίνει, καθώς ο ήλιος μετά την καταιγίδα.

“Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης ” “Ένας είναι ο καλύτερος οιωνός, ν’αγωνιζόμαστε για την πατρίδα.” Έτσι απάντησε τον καιρό του Τρωικού πολέμου ο Έκτορας στον Πολυδάμα, που από τους οιωνούς πρόβλεπε κακό τέλος της μάχης και συμβούλευε να την …

Παν ότι μεσολαβεί μεταξύ λίκνου και μνήματος είναι αβέβαιον.

Ευτυχισμένοι αυτοί που αγαπήθηκαν, και δυστυχισμένοι εκείνοι που δεν γνώρισαν ποτέ την αγάπη.

“Οι Έλληνες είναι πάντα παιδιά.” Ένας Αιγύπτιος είπε στο Σόλωνα κατά τον Πλάτωνα: «Ώ Σόλων Σόλων, Έλληνες αεί παίδες εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν» και συνέχισε, όταν ο Σόλωνας δεν καλοκατάλαβε: «Νέοι εστέ τας ψυχάς πάντες. Ουδεμία γαρ εν …

Βάρβαρος σήμαινε αρχικά εκείνον που μιλούσε γλώσσα τραχιά και ακατανόητη. Έπειτα, όταν οι Έλληνες ένιωσαν βαθύτερα τα κοινά «ομότροπα» στοιχεία που τους ένωναν σαν έθνος, λέγοντας βαρβάρους εννοούσαν όλους τους λαούς που δεν ήταν Έλληνες. Ύστερα μάλιστα από τους περσικούς …

Αν μία αγάπη διαρκή, είναι γιατί κάτι μένει ακόμη μέσα μας ανικανοποίητο.

Οι άγαμοι απλώς διαβαίνουν τη ζωή, δεν την ζουν.

Υπαινιγμός στο περιστατικό πώς μερικοί τραγικοί ποιητές, όταν δυσκολεύονταν να βρουν τη λύση μιας τραγωδίας τους κατάφευγαν στις μηχανές του αρχαίου θεάτρου και με τη βοήθειά τους ανέβαζαν ένα θεό, που έδινε τη λύση. Το περιστατικό το υπαινίσσεται ο Σωκράτης …

Χαρές από την πόρτα μου πολλές περνοόν την ώρα , μα δέν εστάθηκε ποτέ μιά να μου δώσει γνώρα.

Ανελώνω : Διώχνω , απομακρύνω , εμποδίζω .