Βρέφος – Παιδί

Εμφανίζεται στο κεφαλάκι, τα φρύδια ή το μέτωπο του παιδιού και οπτικά θυμίζει την πιτυρίδα. Οφείλεται σε υπερπαραγωγή των κυττάρων το δέρματος του νεογνού. Ειδικότερα, τα κύτταρα του δέρματος αυτά παράγονται πολύ πιο γρήγορα από ότι στους ενήλικες, με αποτέλεσμα, …

Όταν το μικρό λερώνεται , αφού το καθαρίσετε και του ετοιμάζετε την καθαρή αλλαξιά , καθίστε το απαλά στο γιογιό. Μόλις συνηθίσει , αφήστε το αν κάθεται δυο και τρεις φορές την ημέρα.

Αφήστε το παιδί να συνηθίσει να κάθεται στο γιογιό χωρίς την πάνα του.

Αφήστε το παιδί να κάθεται πάνω στο γιογιό με τα ρούχα του, ενώ του διαβάζετε κάποια ιστορία.

Δώστε στο παιδί το γιογιό . Αφήστε να σας δει να πηγαίνετε στην τουαλέτα , εσάς ή τον μπαμπά του , και δείξτε του τι κάνετε εκεί , αν σας το ζητήσει.

Μήπως το παιδί σας είναι έτοιμο να πετάξει πια τις πάνες; Αν σας παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον στην τουαλέτα και προθυμοποιείται μάλιστα να τραβήξει το καζανάκι, αν νιώθει άβολα με τις λερωμένες πάνες του και ζητάει να του τις βγάλετε …

Τα παιδιά που μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το γιογιό είναι δυνατό να περάσουν γρήγορα από το ένα στάδιο στο άλλο (πχ. να κάνουν τσίσα στο γιογιό , μετά τα κακάκια τους και να μένουν όλη τη νύχτα στεγνά ) ή να …

Οι τιμωρίες μετά από ατυχήματα στο γιογιό μπορούν να οδηγήσουν σε διαμάχες και δεν είναι καθόλου αποτελεσματικός τρόπος για να μάθετε το παιδί σας να το χρησιμοποιεί.

Μην περιμένετε η εκπαίδευση του «γιογιού» να πιάσει με την πρώτη . Όλο και κάτι θα του «ξεφύγει» από ‘δω και από ‘κει. Μην το κάνετε όμως θέμα!! Αντίθετα ενισχύστε του την αυτοπεποίθηση του. Δώστε του κουράγιο και βοηθήστε τον …

Τα πιο πολλά παιδιά δεν πετυχαίνουν να μένουν στεγνά στη διάρκεια της νύχτας μέχρι περίπου και 6 μήνες από τη στιγμή που θα καταφέρουν να χρησιμοποιούν το γιογιό στη διάρκεια της ημέρας.

Για να βοηθήσετε το παιδί σας να περνάει «στεγνές νύχτες» περιορίστε τα υγρά που θα πίνει μετά τις 6 το απόγευμα( βέβαια αν το μικρό σας διψάει εννοείται ότι θα του δώσετε ένα ποτήρι νερό ). Επίσης φορέστε του εσώρουχο …

Πιο σπάνιες αιτίες της σκολίωσης, είναι ο μη σχηματισμός σπονδύλων στην βρεφική ηλικία, οι βλάβες του νευρικού ή μυϊκού συστήματος και τα νοσήματα συνδετικού ιστού.

Οι περισσότερες μορφές σκολίωσης αντιμετωπίζονται εύκολα, αρκεί να διαγνωστούν έγκαιρα. Οι σοβαρές μορφές της, είναι σπάνιες και εμφανίζονται κυρίως όταν υπάρχει κληρονομικό υπόβαθρο.

Η πρώτη εξέταση του παιδιού γίνεται από τον παιδίατρο στη βρεφική ηλικία για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ελλιπούς ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης. Τα επόμενα χρόνια, ο παιδίατρος θα πρέπει να το εξετάζει στο πλαίσιο ενός γενικότερου τακτικού ελέγχου και αν …

Όταν η σκολίωση είναι στο αρχικό στάδιο, η αντιμετώπιση της περιορίζεται συνήθως σε κινησιοθεραπεία και επανεξέταση κάθε τέσσερις με έξι μήνες.

Στις περιπτώσεις πιο προχωρημένης σκολίωσης, άγνωστης αιτιολογίας, στην προεφηβική και εφηβική ηλικία, η θεραπεία είναι συντηρητική, με εφαρμογή κηδεμόνων σκολίωσης, φυσικοθεραπεία και συχνή παρακολούθηση. Ο κηδεμόνας ειδικού τύπου εφαρμόζεται σε καθημερινή βάση, για πολλές ώρες.