Βρέφος – Παιδί

Μυρίζουν οι βασιλικοί μυρίζουν κι οι βαρσάμοι μυρίζει κι η δρακούλα μου που δεν την έχουν άλλοι .

Πάπα , παπούλα έλα στην πορτούλα να σε δώσω σκύβαλα και ζαχαρομπίμπιλα .

Νάνι , νάνι , νάνι, νάνι το παιδί του Κοτζαμάνη θέλει πίττα στο τηγάνι κι η μαμά του δεν του κάνει και γυρίζει και τση κλάνει .

Ταρινά , που πας μωρή ; Στο μπακάλη για τυρί , για τυρί , για τρίμματα , για γλυκοφιλήματα .

Πάρτε το και χορέψτε το και γλυκοχαϊδέψτε το πέστε του να ζει , ν’ αυξαίνει , τα κορίτσια να μαραίνει .

Τα κορίτσια τα καλά τα χαλεύν’ στα Γρεβενά και τα πιο καλύτερα τα χαλεύν’ στα Τρίκαλα .

Έχω ‘γω ένα παιδί έχ’ κι ο βασιλιάς κορίτσι . Μας μηνάει , μας ξεμηνάει να τ’ αρραβωνιάσουμε να τα στεφανώσουμε , πάλι εμείς δε θέλουμε πάλι καμαρώνουμε . Έχει η τσέπη μας φλουριά και δανείζει τα χωριά .

Πάμε , πάμε πάμε στα μαντράκια για να φάμε γάλα γάλα και τυράκια .

Κάτω στο βαθύ τον κάμπο κάνουν τα καβούρια γάμο κ’ οι χελώνες πανηγύρι , κι ο σκαντζόχοιρος ο ρήγας κάθεται στο κρεβατάκι και κουνάει το ποδαράκι . Κάνει τ’ς αχιλώνας μάτι : – Βρε σκαντζόχοιρε , βρε ρήγα τι με …

Τούμπουρ – τούμπουρ Τόλινα , Δε χορεύω , Γιάννα μου , με μαλώνει η μάνα μου με βαραίνει ο αφέντης μου .

Τίρι . τίρι , τιριτό το κορίτσι το καλό . Τίρι ρίρι , τίρι ρι το κορίτσι μου , μωρή . Το κορίτσι πάει στη στάνη με το μακρυό φουστάνι . Το κορίτσι πάει, πάει , Παναΐτσα το φυλάει . …

Έχω γιο και έχω καμάρι θέλω νύφη απ’ το Φανάρι . Έχω γιο και ‘χω χαρά, που θα γίνω πεθερά . Έχω κόρη και ‘χω πίκρα που θα τηνε δώκω προίκα . Του μικρούλη μου το γάμο , μια Λαμπρή …

Κότα μαύρη , κότα μου κότα μου , κοτούλα μου , κότα μου , κοτούλα μου και πουλακιδούλα μου . Να μη περά , μωρή κότα μου να μη περάσεις από ‘δω να μη περάσεις από ‘δω γιατί θα γένει …

Της κορούλας μου το γάμο καλοκαίρι θα τον κάμω δεν τον κάμω το χειμώνα γιατί λάσπες είν’ και χιόνια . Θα καλέσω τον πασά να μ’ σαρώσει την μπασιά . Θα καλέσω το βεζίρη να με κάμ’ πιλάφι ρύζι .

Τρούμπορ , τρούμπορ , γέροντα , ‘πόστασα χουρεύοντα , δω’ μ’ τη διχατέρα σου , να την πάνου στο βουνό , στο βουνό , στα έλατα και στα κρύα ρέματα .

Ποιος το μάλωσε το π’λί μου κι ήρθε κλαίοντας σ’ ν’ αυλή μου ; Ποιος το μάλωσε τ’ αηδόνι μ’ κι ήρθε κλαίοντας στ’ αλώνι μ’ ; Ποιος το κρούει , ποιος το μαλώνει , ποιος το πιτσιλάει με χιόνι;