Δεισιδαιμονίες

Οι εγκυμονούσες πιστεύεται, ότι βρίσκονται υπό την προστασία του Αγίου Ελευθερίου, κατά την εορτή του οποίου εκκλησιάζονται όλες οι νιόπαντρες. Κάνουν άρτους και πιστεύεται ότι θα έχουν εύκολο τοκετό.

Αν βρέχει κατά την ημέρα της κηδείας, αυτό φανερώνει ότι ο αποθανών ήταν καλός άνθρωπος.

Αν κατά την ημέρα της κηδείας , βραχεί ο νεκρός πιστεύεται ότι θα βρέχει επί σαράντα ημέρες, όσο πιστεύεται ότι η ψυχή του νεκρού θα γυρίζει στη γη

Αυτοί που παρακολουθούν κηδείες δεν πηγαίνουν κατόπιν στα σπίτια των αλλά αλλαχού για να μεταδώσουν εκεί το κακό

Δεν καθαρίζουν το σπίτι κατά την ημέρα του θανάτου οικείου, για να μη «καθαρίσει» και άλλον ο χάρος

Αν ο νεκρός έχει τα μάτια ή το στόμα ανοικτό πιστεύεται ότι σύντομα θα πάρει μαζί και άλλον

Υπάρχει η συνήθεια να δίδεται το όνομα του πάππου ή της γιαγιάς εις το βρέφος, αδιάφορα αν τούτος βρίσκεται εν ζωή. Αν τα βρέφη πεθάνουν τότε δίδουν σε αυτά ονόματα Μαρία, Παναγιώτα, Στυλιανός, Στυλιανή για να «στεργιώσουν», στερεώσουν.

Γυναίκα που παρακολούθησε κηδεία, δεν επιτρέπεται να πλησιάσει βρέφος, διότι τούτο «πατιέται» και ασθενεί

Δεν επιτρέπεται η λεχώνα να αγγίξει νεκρό, γιατί θα αρρωστήσει, ούτε να παρασκευάσει κόλλυβα μνημόσυνου

Γυναίκες, κατά την περίοδο της εμμήνου ροής, απαγορεύεται να επισκέπτονται τη λεχώνα

Θάνατο προμηνύει το κράξιμο κόρακα κατά την ώρα της ταφής.

Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θεωρούν καλό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πετάξει πάνω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ότι τάχα τους …

Σε μερικά χωριά όταν πλένονται το πρωί της Πρωτοχρονιάς αγγίζουν το πρόσωπό τους μ’ ένα κομμάτι σίδερο, για να είναι όλο το χρόνο… “σιδερένιοι”.

Με την Πρωτοχρονιά είναι συνδεδεμένες πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. Όλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί …

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούσαν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Μετά τη Μεγάλη Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χίλια …

Σε πολλά μέρη της Ελλάδος φορούσαν, για το καλό του χρόνου, ένα καινούργιο ρούχο και φρόντιζαν να έχουν επιστρέψει ό,τι δανεικό είχαν τυχόν πάρει.