Λαική Σοφία

Η χρονολογία της πρώτης εμφάνισης του καπνίσματος δεν είναι εξακριβωμένη. Άλλοι ιστορικοί θεωρούν την Ασία σαν πατρίδα του καπνού, άλλοι την αρχαία Ρώμη. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να καίνε διάφορα αρωματικά φυτά μέσα σε ειδικά δοχεία και ρουφούσαν κατόπιν τον καπνό …

Η κοσμοπολίτικη αυτή φράση, που θέλει να πει πως ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει σε οποιοδήποτε σημείο της γης και να αγαπήσει το ίδιο τον καινούριο τόπο που εγκαταστάθηκε, προέρχεται από ένα στίχο του Λατίνου ποιητή Πακουβίου, αναφέρεται δε στον …

Είναι πολύ γνωστή και διεθνής αυτή η φράση και ξεκινάει από τη Βίβλο. Εκεί διαβάζουμε μια περικοπή, που λέει ότι η πίστη μπορεί να μετακινήσει και όρη. Σε διαφορετικές μορφές τη συναντάμε στα ανέκδοτα του Ναστρεντίν Χότζα, σε ισπανικές παροιμίες, …

Οι Βυζαντινοί ήταν φοβεροί κρασοπατέρες. Το Βυζάντιο ήταν γιομάτο από ταβέρνες και το εμπόριο των κρασιών γινόταν σε μεγάλη κλίμακα. Σε κάποια πολιορκία της Κων/πόλης, οι στρατιώτες εγκατάλειψαν τις θέσεις τους κι έτρεξαν στα ταβερνάκια, για να ξεδιψάσουν πράγμα που …

Σε αυτόν για τον οποίο λένε τη φράση αυτή, αποδίδουν μια αδιαφορία, μια μοιρολατρεία, μια έλλειψη αντίστασης στα δυσάρεστα γεγονότα. Στο μεσαίωνα, στα μάτια των νεκρών έβαζαν μια μαύρη ταινία έτσι, που ο πεθαμένος να μην μπορεί, σύμφωνα με τις …

Είναι ένα παιδικό παιχνίδι. Τα παιδιά κάθονται όλα γύρω – γύρω και ένα από αυτά ρωτάει αν πετάει κάποιο ζώο ή πράγμα. Αν πετάει, τότε σηκώνουν τα χέρια, αν όμως, δεν πετάει το ζώο ή το πράγμα που θα πεί …

Μια από τις πιο σκοτεινές εποχές που έζησε η Ελλάδα, ήταν όταν στα παράλια της έκαναν επιδρομές οι διάφοροι πειρατές, προπάντος, όμως οι Αλγερινοί που περνούσαν από το μαχαίρι όλα τα γυναικόπαιδα ή άρπαζαν τις όμορφες κοπέλες, για να τις …

Οι Ρωμαίοι διασκέδαζαν με τα πιο απάνθρωπα θεάματα. Ένα από τα πιο συγκλονιστικά, που είχε εμπνευστεί ο Νέρωνας, ήταν το πήδημα των λόγχων. Κάρφωναν, δηλαδή τη λόγχη ανάποδα στη γη, με τη λεπίδα της προς τα πάνω και οι λογχισταί …

Στα χρόνια του βασιλιά της Ελλάδας Όωνα, είναι γνωστό πως η Αθήνα ήταν μια μικρή πόλη, που κάθε άλλο παρά με τη σημερινή έμοιαζε. Κοντά σε όλες τις ελλείψεις και η ψυχαγωγία ήταν περιορισμένη και θα ήταν πολύ τυχερός κανείς, …

Μαρμαρωμένο βασιλιά εννούμε, σύμφωνα με τη παράδοση, τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Παλιολόγο, που την ημέρα της άλωσης της Πόλης από τους Τούρκους, έτρεχε από το ένα μέρος στο άλλο, για να εμψυχώνει τους πολεμιστές, αλλά τελικά βρέθηκε περικυκλωμένος από …

Ο λαός που τα βλέπει όλα και τίποτα δεν αφήνει, που να μην το σχολιάσει κι εδώ, παρατήρησε πως ο παπάς, όταν αρχίζει τη λειτουργία με το “Ευλογητός ο Θεός” κάνει το σταυρό του και ύστερα από συνήθεια, βάζει το …

Είναι μια φράση – παροιμία, που θέλει να πει ότι όποιος βιάζεται, βρίσκει μπροστά του πολλά εμπόδια έτσι και όταν κάποιος βιάζεται σε κάτι, πέφτει σε σφάλματα. Παραπλήσιες είναι και οι αρχαίες ρήσεις : “εν γαρ τω τάχει αμαρτία πλείων”. …

Ατζαμής στα τούρκικα θα πει αδέξιος. Έτσι και όταν κανείς παίζει τάβλι ή χαρτιά με κανέναν αδέξιο – ατζαμή και κερδίζει ο ατζαμής, λένε στον ατζαμή πάει το φύλλο ή το ζάρι. Στη διάρκεια του αγώνα του 1821, ατζαμής ονομαζόταν …

Η προέλευση της φράσης είναι κάπως περίεργη με τη σημερινή της σημασία. Ήταν η εποχή, που ο Πόντιος Πιλάτος είχε παραδώσει στους Αρχιερείς τον Ιησού Χριστό, για να σταυρωθεί. Είχε δώσει ακόμη την εντολή να γραφούν πάνω στο σταυρό τα …

Αυτή τη φράση τη λέμε για δύο πρόσωπα που δεν μπορούνε να συμφωνήσουν, να αποφασίσουν και προέρχεται από τα παιδικά παιχνίδια. Πολλές φορές τα παιδιά όταν παίζουν κρυφτό ή κυνηγητό, προκειμένου να αποφασίσουν ποιος θα τα κάνει, παίρνουν δύο ξυλαράκια …

Ένας Αιγύπτιος ιερέας είπε στο Σόλωνα κατά τον Πλάτωνα : “Ω Σόλων Σόλων, Έλληνες αει παίδες έστε, γέρων δε Έλλην ουκ εστιν” και συνέχισε, όταν ο Σόλωνας δεν κατάλαβε καλά : “Νέοι έστε τας ψυχάς πάντες. Ουδεμίαν γαρ εν αυταίς …