Μαντινάδες

Πάλι καυγά εβάλανε τα γιασεμιά κι οι κρίνοι γιατί μυρίζουνε αυτά και όμορφοι είναι εκείνοι .

Πρόβαλλε στο παράθυρο να δω το πρόσωπο σου να δροσερέψω να γενώ σαν το βασιλικό σου .

Να πας να βρεις ένα παπά μεγάλο ξομολόγο και πες του πως μ’ αρνήθηκες χωρίς κανένα λόγο .

Εκομποδέσαν οι κλωστές μπερδέψανε στο χτένι και αρρώστησε η Ανυφαντού να λύνει και να δένει .

Αρρώστησε η Ανυφαντού και μπλιό της δεν ξυφαίνει εκομποδέσαν οι κλωστές και σπάσανε το χτένι .

Μα εγώ μικρή μου σ’ αγαπώ μα συ δεν το κατέχεις Να θελα να σου το πει κανείς φίλο θελα τον έχεις .

Επήρα πάλι το Μαριώ πέντε – έξι χουβαρντάδες και πάνε να γλεντήσουνε στους κάτω Μαχαλάδες .

Χωρίς να κάνω έγκλημα και δίχως να σου παίξω έκλεισες σκύλα την καρδιά και μ’ άφησες απ’ έξω .

Ως έχει μια κουτσουρολιά ξανοίγει να με κάψει ουρανέ μην το δεχτείς και γη μην το βαστάξεις .

Ανάθεμα τόνε το νιο που θα παρακαλέσει από δυο φορές προξενητή στην κοπελιά να πέψει.

Τρακόσες αγαπητικιές να κάνει ο νιος το χρόνο, και μια να κάνει η κοπελιά είναι ντροπή στο κόσμο.

Είναι γυναίκα που βαστά παλικαριού ταμπιέτι και κατά που ‘ναι ο άνθρωπος του κάνει το ραέτι.

Πολλά λογιάζω να σου πω μα σα σε δω τα χάνω από την αγάπη την πολλή άλλη κουβέντα πιάνω .

Αναγυρίζω το στενό και πάω από άλλο τόπο να μη σε βάλω αγάπη μου στις γλώσσες των ανθρώπων .

Τη μάνα μου την αγαπώ γιατί πονεί για μένα Μα όχι αγάπη μου γλυκιά όσο αγαπώ εσένα .

Ως έχει μια κουτσουρολιά εφύσηξε ο νους της και δεν ανεμαζώνεται στο σπίτι του κυρού της .