Μαντινάδες

Ούλος ο κόσμος απ’ τη μια κ’ η Κρήτη από την άλλη, ω, την μπαντέρμη ζυγαριά, στην Κρήτη γέρνει πάλι.

Δεν είναι πως δεν σ’ αγαπώ μηδέ πως δε σε θέλω μα με φοβίζει να μπλεχτώ με τσ’ ομορφιές αγγέλων ..

Όσες χιλιάδες μπαλωθιές έχουν στην Κρήτη παίξει ετσά χαρές αμέτρητες η μοίρα να σας μπέψει.

Καρδιά δεν έχεις να αγαπά γιαυτό μισή σου δίνω και ας ζήσω εγώ με τ΄αλλο τζη πέρνα και συ με κείνο..

Στα Λασιθιώτικα βουνά, εκειά σ’ ένα σπηλιάρι, ο Δίας εγεννήθηκε και το ‘χουνε καμάρι.

Πολύ ψηλά στον ουρανό λάμπουνε τα αστέρια, μα το δικό σου συνεχώς λάμπει στα δυο μου χέρια.

Νοικοκυραίοι και φρόνιμοι δε ζουν στο Ψηλορείτη, oι κουζουλοί την κάνανε αθάνατη την Κρήτη .

Στον κάμπο της Γεράπετρου ο έρωτας φωλιάζει μέσα στα θερμοκήπια τ’ αυγά ξεπουπουλιάζει .

Όποιος γυρεύει παντριγιά και θέλει πλούσια νύφη Και να χορτάσει έρωτα ας πάει στο Λασίθι .

Με ‘ένα μπιστόλι παίξε μου, μη λυπηθείς τις σφαίρες Έτσι κι αλλιώς χωρίς εσένα είναι νεκρές οι μέρες .

Ψηλά εις το Οροπέδιο όπου γυρνούνε οι μύλοι Έχει κοπέλες όμορφες με ζαχαρένια χείλη .

Μέρες που δέχεσαι ευχές, δέξου και μια από μένα Χρόνια πολλά , Χρόνια καλά, χρόνια ευτυχισμένα .

Ήρθανε οι εορτές και πρέπει να χαρούμε Και από καρδιάς ο ένας τ’ αλλού «Χρόνια Πολλά!» να πούμε.

Θα σου πω «Χρόνια πολλά», ευχή συνηθισμένη Κι ακόμη η νέα η χρονιά να ‘ναι ευτυχισμένη.

Σ’ αγαπώ ως αγαπά ο γάίδαρος τα χόρτα η γάτα τα γατάκια της κι ο πετεινός τη κότα.

Στέλνω τη σκέψη να σε βρει να σε καλημερίσει να σ΄ευχηθεί χρόνια πολλά κι ύστερα να γυρίσει .