Μαντινάδες

Πρόβαλε, λέω, πρόβαλε απού το παραθύρινα δεις τον κόσμο που κεντά χωρίς φωθιά κι απύρι.

Σήμερο δεν επάτησα χώμα ’πό τη χαρά μουγιατ’ είδανε τα μάθια μου τα πεθυμά η καρδιά μου.

Τα κάλλη σου ’παινούσανε κι ήρθα να σε γνωρίσωκαι δε μου δίδει ο νους μου μπλιο να φύγω να σ’ αφήσω.

Αστροφεγγιά στον ουρανό, όμως εσύ κοιμάσαικαι τη φωθιά που μ’ άναψες κοντό τη συλλογάσαι;

Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς θέλω να πιάσεις άμμοαπού δεν έχει μετρημό , ευχές να σου τσι κάμω.

Όσες ευχές απλόχερα οι άλλοι θα σου πούνε εγώ απλά σου εύχομαι αληθινές να βγούνε .

Για τη χρονιά που έρχεταιευχή καρδιάς θα κάνω η μοίρα να σκορπά χαρές να περπατάς απάνω.

Είσαι μακριά και οι ευχές δεν πάνε με το χέρι γι’ αυτό στσι δίνω στην καρδιά αυτή να σου τσι φέρει.

Ό,τι καλό φαντάστηκες και δεν το είχες φέτος και κάθε πόθος τση καρδιάς να ΄ρθει το νέο έτος.

Τη σκέψη μου κάνω κερί χρονιάρας μέρας ώρα για να σου φέγγει στη ζωή σε ήλιο και σε μπόρα.

Κάνω μπουκέτο την καρδιά δώρο να σου την κάμω και γράφει χρόνια σου πολλά σε κάθε φύλλο απάνω.

Το νέο χρόνο εύχομαι οι πίκρες να ‘ναι δράμια χιλιάδες να ‘ναι οι χαρές κι αλάργο τα τσουνάμια.

Δύο χιλιάδες έξι ευχές στέλνω στην αφεντιά σαςνα φέρει ετούτη η χρονιά ό,τι ποθεί η καρδιά σας .

Δύο χιλιάδες έξι ευχές πέμπω και χαιρετώ σετη μια για τι ‘ναι έθιμο ,τσ’ άλλες γιατί σε αγαπώ σε.

Στω Χριστουγέννω το δεντρί απόψε θα κρεμάσωυγεία , αγάπη κι ανθρωπιάστον κόσμο να μοιράσω.

Καινούργιε χρόνε που θα μπειςεύχομαι να μπορέσεις δικούς και φίλους π’ αγαπώ να μη στενοχωρήσεις.