Παράδοση

Κάποιος μεγάλος αμπελοκτήμονας από τα Σπάτα της Αττικής , λέει η Ιστορία , με πολλά στρέμματα δικά του , μάζευε , κάθε χρόνο , ένα σωρό διαλεχτά σταφύλια . Κι έτσι από συνήθεια άφηνε πάνω στα κλήματα τα μικρά τσαμπιά …

Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση της Αρχαίας Ελλάδας , ένας μικρός Έλληνας βοσκός από την Κρήτη , καθώς έβοσκε τα πρόβατά του στα βουνά του νησιού , αντιλήφθηκε , ξαφνικά , ότι κάτι τον τραβούσε στο έδαφος . Προς μεγάλη …

Την πρώτη του Μάη , πρωί – πρωί , λέει μια πρόληψη , πίνουν το αμίλητο νερό που έφερε η κόρη από τη βρύση , χωρίς να μιλήσει σε κανέναν . Ο Μάης θεωρείται μήνας της μαγείας , γιατί τ΄όνομά …

Χρησιμοποιούμε τη λέξη μεταφορικά , όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάτι το δαιδαλώδικο ( ο Δαίδαλος που κατασκεύασε το Λαβύρινθο της Κρήτης ) , το αδιέξοδο ή ότι περιπλανήθηκε κανείς στους μαίανδρους ενός μέγαρου , μιας πόλης .

Ο άνδρας τις ημίγυμνες θέλει να τις κοιτάζει μα όμως δεν τις εκτιμά μόνο τις κάνει χάζι .

Φουρτουνιασμένη θάλασσα πως θα σε σιγανέψω να κάτσω στο ακρογιάλι σου λαυράκια να ψαρέψω .

Όσα είν’ τ’άστρα τ’ ουρανού, τόση και η καρδιά μου, τόσα και τα ξενύχτια μου, που σ’έχω μακριά μου.

Λοξές τσι ρίχνεις τσι μαθιές μα κείνες πάνε ντρέτα κι έχουν ακτίνα δράσεως έξη χιλιάδες μέτρα.

Ξεράθην ο βασιλικός, απούχες στη ντενέκα, γιάντα δεν τον επότιζες, ιδιότροπη γυναίκα.

Απ’του σπιτιού τα έπιπλα μ’ αρέσει το ντιβάνι να βλέπω εγώ το πάτωμα κι εκείνη το ταβάνι .

Ηθελα μόνο μια στιγμή τσι θάλλασας να μοιάσω, για να μπορέσω ολόκληρη την Κρήτη ν’αγκαλιάσω .

Τέσσερα επί τέσσερα, με σίδερα στα φώτα, κι όπου θωρώ ζωοκλοπή, εκεί πηγαίνω πρώτα.

Το μαύρο το πουκάμισο, που είναι και Armani, σαρανταδυό χιλιάρικα, το βλογημένο κάνει.

Για τον πατέρα σου φορώ, το Brauning στη μέση, και θα σε παρω θέλει εγώ, τ’αρέσει δεν τ’αρέσει.

Το παρελθόν και το παρόν με κάνει και πιστεύω πως και στο μέλλον βάσανα μεγάλα θα παλεύω .

Σαν είναι ο τράγος δυνατός δεν τονέ στένει η μάντρα ο άντρας κάνει την γενειά και όχι η γενιά τον άντρα .