Παράδοση

Αδύνατο `ναι να γενεί χοίρου μαλλί μετάξι Και του χωριάτη το παιδί νάχει αρχοντιά και τάξη.

Ο Γρηγόρης εγρηγόρα κι ο Μελέτης εμελέτα , και επήρεν ο Γρηγόρης του Μελέτη τη γυναίκα.

Άλλα μου λεν τα χείλη σου κι άλλα μου λεν οι φίλοι σου.

Πάρε γυναίκα από την Άνδρο νάνε όμορφη σα κάντρο.

Αλλος αγαπά τον παπά κι άλλος την παπαδιά.

Γυναίκα και καρπούζι η τύχη τα διαλέγει.

Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο.

Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι η γάτα πίτα σέρνει.

Από κακή κολοκυθιά ούτε κολοκυθόσπορο.

Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του , ήφερε την καλογριά εις τα θελήματά του.

Λέγεται ότι στην Μυτιλήνη και στη Χίο , τρώνε πάρα πολύ τα κουκιά . Οι άλλοι νησιώτες κοροϊδεύουν τους Μυτιληνιούς και τους Χιώτες , για την αδυναμία που έχουν στα κουκιά και υποστηρίζουν πως αυτό τους κάνει να λένε … …

Λέγεται για μια ασήμαντη πληροφορία ή γνωστή είδηση .Προήλθε από τις πάρα πολλές γλαύκες ( κουκουβάγιες ) που υπήρχαν στην Αρχαία Αθήνα , έτσι που “ο κομίζων γλαύκα στην Αθήνα ” δεν έκανε και τίποτα το σπουδαίο .

Είναι η λέξη Αραβική κάπως παραφθαρμένη . Με το “κουλουμβάχατα ” οι Άραβες θέλουν να πουν το μπέρδεμα , το “άνω – κάτω ” , όπως λέμε .

Στο Βυζάντιο όταν ένας νέος ήθελε να παντρευτεί , έστελνε στους γονείς της νέας ” προξενητή ” για να του τη δώσουν . Συνήθως τη νέα αυτή – αν ήταν αυστηρών αρχών – δεν την είχε δει ποτέ στο πρόσωπο …

Συνηθίζουμε τακτικά να παρεμβάλουμε στην κουβέντα μας τη φράση : ” κόντεψα να ….”, όταν θέλουμε να πούμε πως λίγο έλειψε να πάθουμε ή να κάνουμε κάτι. Είναι το ίδιο με το αρχαϊκό ” μικρούν δειν ” , “ολίγου δειν …

Λέξη που έμεινε από τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής και είναι το επίθετο του προδότη Νορβηγού πρωθυπουργού της εποχής εκείνης . Έτσι , όποιος προδίδει και μάλιστα την πατρίδα του , επικράτησε να λέγεται ” Κουίσλινγκ “.