Παράδοση

Στίχοι από την πέμπτη στροφή του Εθνικού μας Ύμνου, όπου ο Σολωμός λέει πώς δεν απόμεινε πια στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς στην ελληνική Ελευθερία άλλη παρηγοριά από τη θύμηση της περασμένης δόξας.

Το άγιον τοις κυσί….δηλαδή κάτι αγιασμένο στα σκυλιά.. Από τα λόγια του Ιησού στην ομιλία του στο όρος. Ολόκληρη η σύσταση είναι: «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων» (Ματθ.7.6). Το λέμε κάποτε …

Έτσι αναφέρονται συνήθως τα λόγια του Ιησού προς το μαθητή του που έκοψε το αυτί του Μάλχου: «Πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται» (Ματθ. 26.52). Λέγεται με το νόημα πως όποιος κακοποίησε άλλον θα πληρωθεί με την ίδια …

Νυν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα. Είναι οι λόγοι που είπε ο γέρος Συμεών στην Ιερουσαλήμ, όταν πήρε στην αγκαλιά του τον Ιησού παιδί. Λέγεται από κάποιον που νομίζει πως μπορεί πια να πεθάνει ήσυχος γιατί του έγινε παλιά μεγάλη …

Η αλήθεια και το λάδι πάντα βγαίνουν από πάνω.

Δεν υπάρχει αλεύρι, όσο ψιλό κι’ αν είναι, που να μην έχει πίτουρα, δεν υπάρχει κρασί, όσο καθαρό κι αν είναι, που να μην έχει κατακάθι, δεν υπάρχει δένδρο, όσο καλό κι αν είναι, που να μην έχει ρόζους.

Άβουλος ο νους διπλός ο κόπος .

Όσο να ’ποθερίσουμε «Βασίλη και Βασίλη» και σαν αποθερίσαμε «όξω κακέ Βασίλη» .

Από κακόν εργόχειρο δουλειά δεν απολείπει .

Όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι .

Βαθιά-βαθιά καλούργιζε κι απάνω-απάνω σπέρνε.

Δουλειά ξετελεμένη τον παρά ανημένει .

Ως τα Φώτα σπέρνε στάρι κι ως τ’ Αγιαντωνιού κριθάρι.

Να λείπαν τα πιπέργια μου να δω τσι μαγειριές σου .

Ή ζευγάς-ζευγάς ή καθάριος μυλωνάς.

Χαράς τονε που κάθεται κι η μοίρα ντου δουλεύγει .