Παράδοση

Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.

Η Πούλια βασιλεύοντας το μήνυμα της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.

Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.

Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.

Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ’ εκείνο το γεωργό, πού ‘χει πολλά σπαρμένα.

Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα.

Αγια Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απεκρίθη : – Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και συρτέ και στο μύλο, γιατί Αι – Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.

Χιόνισε , έβρεξε ο Γενάρης ; Ολοι οι μύλοι μας θ’ αλέθουν .

Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα ‘ν’ τον αλωνάρη .

Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.

Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη .

Τον Τρυγητή τ’ αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι.

Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.

“Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει

Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα ‘χεις .