Μενού
Αρχική / Εγκυκλοπαίδεια / Παράδοση (Σελίδα 142)

Παράδοση

Κατηγορίες με εγκυκλοπαιδικές καταχωρήσεις σχετικά με την παράδοση και τον πολιτισμό. Πλούσιο υλικό εμπλουτισμένο με ύμνους, τραγούδια, έθιμα, προσευχές, μαντινάδες για να ταξιδέψουμε μέσα από αυτά από το χτες.. στο σήμερα.

ΜΑΝΤΙΣ ΚΑΚΩΝ

Έτσι ονόμασε ο Αγαμέμνονας το μάντη Κάλχα, όταν αυτός, ρωτημένος από τον Αχιλλέα τι έφταιγε για την πανούκλα που θέριζε τους Έλληνες ύστερα από εννιά χρόνων πόλεμο στην Τροία, απάντησε πως φταίει ο Αγαμέμνονας, γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα …

Συνέχεια »

ΛΑΚΩΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η σπαρτιατική αγωγή συνήθιζε τους νέους να είναι λιγόλογοι, και αυτό ήταν το σπαρτιατικό ιδανικό, όπως φαίνεται και από τη γνωστή αγγελία που έστειλε στη Σπάρτη ο επιστολέας του Μινδάρου.

Συνέχεια »

ΑΧΘΟΣ ΑΡΟΥΡΗΣ

Δηλ. βάρος της γης. Έτσι ονομάζει στην Ιλιάδα (Σ 104) ο Αχιλλέας τον εαυτό του, αφού έχασε εμπρός στην Τροία τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο. Λέει στη Θέτιδα: «Τι αξίζει πια η ζωή για μένα; Κάθομαι άνεργος κοντά στα καράβια, …

Συνέχεια »

ΚΤΗΜΑ ΕΣ ΑΕΙ

Μιλώντας ο Θουκυδίδης για την Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου λέει στο τέλος του προλόγου του (1.22) πως το έργο του αυτό έχει συνταχτεί για να είναι κειμήλιο αιώνιο μάλλον παρά ανάγνωσμα για ν’ ακούεται προσωρινά.– Λέγεται συχνά η φράση για …

Συνέχεια »

ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ

Δηλ. κανένα να μην τον καλοτυχίζεις, πριν δεις το τέλος του. Το είπε κατά την παράδοση ο Σόλωνας στο βασιλιά της Λυδίας Κροίσο, όταν εκείνος τον ρώτησε, δείχνοντας του τους θησαυρούς του, αν ήξερε άλλον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο από αυτόν …

Συνέχεια »

ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ

Δηλ. φόβος από τον αντίπαλο. Σε μια από τις δημηγορίες του Θουκυδίδη (3.11) τονίζεται η γνώμη πως το «αντίπαλον δέος», ο φόβος από τον ισόπαλο ανταγωνιστή, έχει τη δύναμη να συγκρατήσει από την αυθαιρεσία και το πιο αυταρχικό κράτος, και …

Συνέχεια »

ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΔΑΜΟΚΛΗ

Ο Δαμοκλής σύχναζε στην αυλή του Διονύσιου του πρεσβύτερου, τύραννου των Συρακουσών (400 π.Χ.), και θαύμαζε τη δύναμη και τον πλούτο του. Για να του δείξει ο Διονύσιος πόσο όλα αυτά είναι περαστικά και πόσο εύκολα αλλάζει η τύχη τον …

Συνέχεια »

ΝΕΣΤΟΡΑΣ

Ήταν ο γεροντότερος και ο πιο σοφός απ’ όλους τους Έλληνες που είχαν εκστρατεύσει στην Τροία, όπως λέει ο Όμηρος (Α 247 κ.ά.) . Λέγεται για σοφό γέρο, ή για τον πιο ηλικιωμένο και σεβαστό από μια ομάδα ανθρώπων.

Συνέχεια »

ΦΩΝΗ ΣΤΕΝΤΟΡΑ Ή ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΑ

Γεννήθηκε η έκφραση από τον ήρωα της Ιλιάδας Στέντορα, που όπως λέει ο Όμηρος (Ε. 785), είχε φωνή μπρούντζινη, και φώναζε τόσο όσο πενήντα άντρες μαζί.Λέγεται για έναν που έχει πολύ δυνατή φωνή.

Συνέχεια »

ΤΑΝΤΑΛΟΣ

Ήταν βασιλιάς της Λυδίας, και για να τιμωρηθεί για ένα του έγκλημα καταδικάστηκε να μένει στον Άδη μέσα σε νερά που χάνονταν μόλις δοκίμαζε να πιει, και κοντά σε δέντρα καρποφόρα που οι καρποί τους ξέφευγαν κάθε φορά που άπλωνε …

Συνέχεια »

ΜΕΝΤΟΡΑΣ

Ήταν από την Ιθάκη, και του εμπιστεύτηκε το σπίτι του ο Οδυσσέας φεύγοντας για την Τροία. Η Αθηνά έπαιρνε συχνά τη μορφή του, καθώς λ.χ. όταν συνόδεψε τον Τηλέμαχο στο ταξίδι του για την Πύλο, για να τον προστατεύει και …

Συνέχεια »