Παράδοση

Την ημέρα της πρωτοχρονιάς πρέπει να κρεμιέται ένα μεγάλο κρεμμύδι πάνω από το τζάκι ή την εξώπορτα του σπιτιού, για καλή τύχη.

Αρέσει μου να περπατείς κι εγώ να σε ξανοίγω, γιατ’ είναι το κορμάκι σου παντιδιερό και λίγο.

Α σε ρωτήξει η μάνα σου είντά ’κανες στ’ αλώνι, πες τση πως το κοπάνιζες για να μην ξεφιδώνει.

Είναι γρουσουζιά να αφήνεις τα παπούτσια σου ανάποδα.

Πού ’σαι, πουλί μου των πουλιώ, κι απ’ ώρα ελόγιαζά το και το λιγνό σου το κορμί αποκαμάρωνά το.

Είναι κακό να παινεύεις την ομορφιά ενός μωρού, γιατί προκαλείς τις νεράιδες που μπορεί να το ζηλέψουν και να του κάνουν κακό.

Το πολύ το κυρ’ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.

Φρου φρου και τ’ αμπέλι ξέφραγο.

Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης.

Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δε τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Πίττα που δεν τρως, τί σε μέλλει κι αν καεί;

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.

Πλεύουν τα μήλα στο νερό πλεύουν και οι καβαλίνες.