Παράδοση

Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.

Υστερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

Πρόβατο που βελάζει χάνει την χαψιά του.

Πυρ, γυνή και θάλασσα.

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.

Παπά παιδί διαβόλου εγγόνι.

Παπάς στην πόλη, η παπαδιά μολογάει.

Πέτρα που κυλά μούχλα ποτέ δε πιάνει.

Πιες μόνο νερό, να’ χεις κεφάλι καθαρό.

Το πολύ το κυρ’ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.

Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν υποκοριστικά, ο δάσκαλος τους έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιο και ότι στα μεσαιωνικά χρόνια ήταν σε –ιον και –ιν, για να καταλήξει στο τέλος το απλό –ι . Π.χ. παιδίον, παιδίν, …

Το οικογενειακό επίθετο Κονοφάγος το συναντάμε τακτικά σήμερα. Και αν θυμηθούμε τις φιλονικίες της εποχής: εικονολάτρες και εικονοφάγοι, το επίθετο – όνομα αυτό φανερώνει τον ασεβή και θεομπαίχτη. Και πώς αλλιώς θα τους θεωρούσαν τους εικονομάχους οι ευσεβείς εικονολάτρες. Γι’ …

Έκανε, δηλαδή, δημοσιογραφική επιτυχία. Πέτυχε σπουδαία είδηση. Η φράση προέρχεται από το ψάρι λαβράκι, που είναι ένα από τα πάρα πολύ νόστιμα και όμορφα ψάρια της θάλασσας και δεν είναι εύκολο το πιάσιμό του. Ψαρεύεται με την καθετή πιο εύκολα …

Λαϊκή παροιμία, που τον … πρόγονά της βρίσκουμε στο Β΄ Ολυνθιακό (10) του Δημοσθένη «ου γαρ έστιν, ουκ έστιν, ω άνδρες Αθηναίοι, αδικούντα και επιορκούντα και ψευδόμενον δύναμιν βεβαίαν κτήσασθαι, αλλά τα τοιαύτ’ εις μεν άπαξ και βραχύν χρόνον αντέχει…», …

Για νa μπορούν αυτοί που τσακώνονται να κινούνται πιο εύκολα, πετάνε όχι μόνο το σακάκι τους, αλλά και το καπέλο τους, το σκούφο τους ή το φέσι τους, γιατί τους εμποδίζει. Γι’ αυτό, για κάποιον που του αρέσει να τσακώνονται, …

Αυτόν που τον βαραίνει η συνείδησή του, μεταχειρίζεται τη φράση «το ‘χω βάρος στην ψυχή μου». Η φράση ξεκινάει από το εξής έθιμο: Όταν δύο τσακωνόντουσαν, αυτός που προκαλούσε τον καβγά, έπαιρνε μια πέτρα ή ένα βαρύ αντικείμενο και δείχνοντάς …