Παράδοση

Ίδιο πρόσωπο έρχεται, ίδιο μαντάτο φέρνει.

Κάλλιο’ χω σήμερα τ’ αυγό περί αύριο την κότα.

Λέω τα πράγματα με τ’ όνομά τους, μιλάω ξεκάθαρα και ειλικρινά, χωρίς υπεκφυγές ή προσπάθεια ωραιοποίησης. Η παρουσία της φράσης στην Αττική κωμωδία (δυο φορές στον Αριστοφάνη: σκαιός δε τις καγροικός ειμί την σκάφην σκάφην λέγων/ άγροικός ειμί την σκάφην …

Ακαταλαβίστικα, σε ακατάληπτη γλώσσα. Αβέβαιη η εξήγηση – ετυμολογία της. Ίσως πρόκειται για δυο λέξεις (αλά Μπουρνέζικα) – όπως λέμε αλά Γαλλικά – δηλ. στη διάλεκτο της φυλής Μπουρνού, που ζει σε μια περιοχή του Σουδάν, η οποία για τους …

Κρυπτός (ρηματικό επίθετο του κρύπτω) είναι ο κεκρυμμένος (και ως ουσιαστικό: τα κρυπτά = τα κρυφά, τα μυστικά), ενώ παραβύστων ονομάζεται το αφανές ή απόκρυφο μέρος, ο παράμερος ή απόμερος τόπος (παραβύστων ονομαζόταν στην αρχαία Αθήνα ένα απόκρυφο και παράμερο …

Ο Πολίτης εξηγεί: η μεταφορά από των αδεξίων ιππέων, οίτινες φοβούμενοι μη κρημνισθώσιν υπό του όνου ή του ίππου, αν εξοργίσωσιν αυτόν, μαστίζουσι το σάγμα αντί του ζώου. Η παροιμία – που λέγεται σε περιπτώσεις που, κυρίως από αδυναμία να …

Λαϊκή παροιμία, αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα. Αναφέρεται στη σειρά προτεραιότητας που (διεκδικείται και) παραχωρείται στους ιερείς. Αράδα, λοιπόν, είναι η σειρά, η θέση σε σειρά αναμονής.

Η φράση προέρχεται από γνωστό τροπάριο της Κυριακής των Βαΐων («δεύτε μεγαλύνωμεν Χριστόν, μετά βαΐων και κλάδων, ύμνους κραυγάζοντες») και παραπέμπει στη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στην πόλη των Ιεροσολύμων, κατά την οποία – σύμφωνα την αφήγηση της Καινής Διαθήκης …

Προσφιλείς στον ελληνικό χώρο οι παροιμίες με πρωταγωνιστές ζώα, των οποίων ιδιότητες ή συνήθειες μεταφέρονται στην κοινωνία των ανθρώπων. Η φράση – που λέγεται ειρωνικά για πρόσωπα που φιλονικούν για πράγματα που δεν τους ανήκουν – προέρχεται από σχόλιο του …

Απροσδόκητο , αιφνιδιαστικό ,ύπουλο χτύπημα , μτφ. προσβολή με λόγια .Η φράση προέρχεται από την ικανότητα των Πάρθιων στην τοξοβολία .Οι κάτοικοι της Πάρθιας πολεμούσαν έφιπποι με τόξα και βέλη ,έχοντας μια ιδιόρρυθμη πολεμική τακτική. Κατά τις συγκρούσεις τους οπισθοχωρούσαν …

Χωρίς να βραχούν τα πόδια ,δηλαδή άκοπα ,ακούραστα ,χωρίς ταλαιπωρία .Η φράση αναφέρεται στη Βίβλο ,όπου οι Ισραηλίτες προκειμένου να διασχίσουν την Ερυθρά θάλασσα, διάνοιξαν τα νερά χωρίς να βραχούν τα πόδια τους.

Δεν είμαι αφελής, δεν μπορείς να με ξεγελάσεις. Η φράση, που έχει ήδη παλιώσει κάπως, γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του 1950, όταν το λιμάνι του Πειραιά πλημμύριζε από Αμερικανούς ναύτες που έπεφταν εύκολα θύματα των αετονύχηδων της πιάτσας.

Τα πρωινά του Μαΐου, όταν ξυπνούσαν, έπιναν ένα κανάτι νερό και του Ιουνίου λίγο ξύδι. Πίστευαν ότι έτσι δεν θα αρρώσταιναν όλο τον χρόνο: «Τον Μάη πίνουν το νερό, το Θεριστή το ξύδι».

Αν δεν βρέξει τον Μάη, γίνεται μεγάλη παραγωγή μούστου. Λένε : «Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος».

Λέγεται ότι οι δαίμονες δεν αντέχουν τον ήχο της καμπάνας γιαυτό φοράνε καμπανάκια σαν φυλαχτό ενάντια σε δαιμόνια.

Αν πέσει η σκούπα μόνη της, θα έρθουν ανεπιθύμητοι επισκέπτες.