Στους επίσημους αρραβώνες το σόι του γαμπρού πήγαινε τα «ο νια», ένα έθιμο πού συνηθίζεται και σήμερα. Τα σ’νιά είναι πανέρια γεμάτα δώρα για τη νύφη. Τα δώρα συνοδεύονταν απαραιτήτως και από ένα ψάρι γεμιστό στο φούρνο – κατά κανόνα …
Συνέχεια »Πακτωλός χρημάτων
Έκφραση πού χρησιμοποιείτε για κάθε τι πού χαρακτηρίζεται ως πηγή αφθονίας. Ο Πακτωλός ήταν ο χρυσοφόρος ποταμός της Λυδίας.
Συνέχεια »Κοτσιφός
Κι ο κοτσιφός που είναι πουλί Και κείνος έχει πίκρα γι’ αυτό του τα’ δωσε ο Θεός τα μαύρα και φορείτα.
Συνέχεια »Αρραβώνας (Σέρντιβαν )
Ο αρραβώνας γινόταν βράδυ του Σαββάτου ή γιορτερές μέρες. Ο γαμπρός απουσίαζε. Παρευρίσκονταν μόνο τα πεθερικά με τους συγγενείς . ΄Έπρεπε όμως τα άτομα που θα πήγαιναν στη νύφη να μην είναι ζυγά. Αν ήταν το θεωρούσαν κακό σημάδι για …
Συνέχεια »Δυστυχώς επτωχεύσαμεν
Φράση πού είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης (1832-1896) στην βουλή παραδεχόμενος την αδυναμία του κράτους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του εξ αιτίας των εκτεταμένων δαπανών για δημόσια έργα.
Συνέχεια »Καρδιά
Έχω παράξενη καρδιά Και πάντα τη μαλώνω Γιατί γελά χωρίς χαρά Και κλαίει δίχως πόνο.
Συνέχεια »Πεθερά και αρραβώνας (Σέρντιβαν )
Όσο διαρκούσε ο αρραβώνας συνηθιζόταν, στην γιορτή της Παναγίας, η πεθερά να στέλνει στη νύφη ένα καρπούζι με φλουρί, καθώς και του Αγίου Θεοδώρου μια καρυδόπιτα. Οι μητέρες και των δύο παιδιών, όταν ζύμωναν ψωμί, πήγαινε η μία στην άλλη. …
Συνέχεια »Τέρμα τα δίφραγκα
Λαϊκή ρήση του 20ου αιώνα πού χρησιμοποιήθηκε, όταν καταργήθηκε η αξίας δύο δραχμών διαδρομή από τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Κατά την ένταξη της Ελλάδας στην λατινική νομισματική ένωση ορίστηκε η ισοτιμία της αργυρής δραχμής με το Γαλλικό φράγκο, ένα προς …
Συνέχεια »Ομαλός
Στον Ομαλό ανέβηκα κορφές του Ψηλορείτη να ‘δω δυο μάτια γαλανά σαν τη μεγάλη Κρήτη.
Συνέχεια »Νύφη (Σέρντιβαν )
Η νύφη δεν πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού, δε μιλούσε ποτέ στα πεθερικά, στους συγγενείς και στο γαμπρό και απέφευγε τις συναντήσεις μαζί τους ακόμη και στο δρόμο. Αν τα πεθερικά της νύφης ή οι συγγενείς ήθελαν να τους μιλήσει, …
Συνέχεια »Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του
Οι φόροι επί τουρκοκρατίας ήταν τόσοι πολλοί, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν έβγαιναν στο βουνό. Ανάμεσα στους φόρους αυτούς επιβλήθηκε και ένας φόρος για όσους Έλληνες είχαν μακριά μαλλιά, (“φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν …
Συνέχεια »Μοίρα
Ανάθεμα σε μοίρα μου μοίρα μου ανάθεμα σε εις στο καλό ευρίσκεσαι και στο κακό γιάντα ‘σε.
Συνέχεια »Προσκλήσεις γάμου
Οι προσκλήσεις δεν ήταν γραπτές, όπως είναι σήμερα. Δυο-τρία παιδιά γύριζαν το βράδυ, χτυπούσαν τις πόρτες των συγγενών και έδιναν ένα μήλο, λέγοντας χαρακτηριστικά την έκφραση-πρόσκληση: «Νά’στι (να είστε) καλεσμέν’στου τάδε το γάμο». Παλιότερα, στις αρχές του αιώνα μας, αντί …
Συνέχεια »Σκότωσε την κότα με τα χρυσά αυγά
Η φράση χρησιμοποιείται για τους άπληστους και τους αχόρταγους. Αποδίδεται στον Αίσωπο ο οποίος αναφέρει, σε έναν από τους μύθους του, για τον άπληστο ιδιοκτήτη μιας κότας πού γεννούσε χρυσά αυγά. Όταν την σκότωσε για να πάρει όλο το χρυσό …
Συνέχεια »Φύλλα καρδιάς
Τέσσερα φύλλα έχει η καρδιά και τα έκανες κομμάτια από τις κόφτες σου τις ματιές απ τα καφέ σου μάτια
Συνέχεια »Τα μυαλά σου και μια λίρα
Την εποχή της Τουρκοκρατίας, υπήρχε στην Αθήνα ένας τεράστιος Αλβανός, πού ονομαζόταν Κιουλάκ Βογιατζή. Αυτός γύριζε στα σπίτια των Ελλήνων και εισέπραττε τον κεφαλικό φόρο (χαράτσι). Κρατούσε μάλιστα στα χέρια του ένα ρόπαλο και απειλούσε ότι θα σπάσει το κεφάλι …
Συνέχεια »