Παράδοση

«Παρασκευή και Σάββατο, ποτέ άφεγγο δεν μένει». Η Παρασκευή και το Σάββατο πάντα έχουν φεγγάρι.

Όταν κάποιος τσοπάνος έδινε σε κάποιον γάλα, έπρεπε να του επιστραφεί το δοχείο άπλυτο, για το καλό της στάνης.

Το γινάτι βγάζει μάτι.

Σταλαγματιά , σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά.

Σαν βρέξει ο Μάρτης μια φορά ,κι ο Απρίλης άλλη μια, θα δεις καρβέλια στρογγυλά και πίτες και ψωμιά.

Οι πολλές γνώμες βουλιάζουν το καράβι.

Το γρήγορο και το καλό, ποτέ δεν πάνε μαζί τα δυο.

Πότε ο Γιάννος δεν μπορεί, πότε η μέση του πονεί.

Τάζει λαγούς με πετραχήλια.

Έμεινε στα κρύα του λουτρού.

Του’ ρθε ταμπλάς.

Σπίτι μου , σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Πριν μιλήσεις βούτα τη γλώσσα σου στο μυαλό σου.

Η φτήνια τρώει τον παρά.

Όποιος γελάει τελευταίος, γελάει καλύτερα.