Παράδοση

Απόψε μουσαφίρης σουκι ο,τι κι αν θες με κάνεμπεϊζαντές θα μου φανείαν θέσω ‘γω και χάμε

Οψές στ’ αγιάζι πότιζες τις βιόλες του σοχόρουήσουνα και κουκουβιστήθαρρείς πως δεν σε θώρου

Λεμονιά όντε θα δεις ντελικανή χαρά την έχεις κόρησαν το κοπέλι απού θα βρειτην πουλιτσά στα όρη

Η κακομοίρα η μάνα μουπάντα παράγγελνε μουτση μαυρομάτας το στενόμην το περνάς -ι-γιε μου

Μια πέρδικα συχνοτσιμπάτσι βιόλες του μπαξέ μουστο πάτημα την έβλεπακαι έπαιξε κι έφυγε μου

Όποτα θέλω πέρδικα μπορώ να σε σκοτώσωμόνο σ’ αφήνω και πετάςίσως και σε μερώσω

Σύννεφα φέρετε βροχήκι αστροπελέκια νύχτακαι τα δικά μου δάκρυα μέσα στην μπόρα πνίχτα

Ανάθεμα τη μάνα σου και με την εδική μουπου κάμανε τη συντεκνιά κι είσαι συναδερφή μου

Σ’ αγάπησα μα ο,τι ‘παθα καλά καλά μου βγαίνεικατέχω το πως η πληγή τσ’ αγάπης πως δεν γιαίνει

Καλιά να σκοτωθεί κανείς να πάρει μια τρομάραπαρά να πάρει άσκημηνα ‘χει η καρδιά του λαύρα

Σαν της Λαμπρής τ’ αυγά. Σε σάπιο σανίδι μην πατάς.

Τ’ Αγι’ Αντωνιού, τ’ Αϊ Θανασιού, του βλάχαρου ο Χειμώνας.

Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου

Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια.

Σκόρπισαν σαν του λαγού τα πουλιά

Τα κουκουλώνει σαν τη γάτα.