Παράδοση

Μου ‘ψησες το ψάρι στα χείλη.

Λαγός τη φτέρη κούναγε, κακό του κεφαλιού του.

Λέγε λέγε το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει.

Λόγο είπα, λόγο δεν έκοψα .

Λύσε δέσε το γουρούνι, μακρυσκοίνησε την κλώσα, πέρασε η μέρα.

Μάζευε κι ας είναι ρώγες.

Με στραβό σαν κοιμηθείς το πρωί γκαβίζεις.

Με το στόμα μπάρα μπάρα με τα χέρια κουλαμάρα.

Με το νου πλουταίν’ η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα.

Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.

Μη με κοιτάς στο γύρισμα, γυρίζω παλικάρι να με κοιτάς στο λιόκρισμα που σπάω το λιθάρι.

Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.

Μία αλεπού κοψονούρα όλες τις θέλει κοψονούρες.

Και άλλους λεβέντες έτυχε να κάμω συναλλήκι μα το ρεκόρ της λεβεντιάς σε ?σενα μόνο ανήκει .

Όταν μιλεί το στόμα σου πάντα μιλεί με τάξη και κάθε λέξη φαίνεται το μέλι πως θα στάξει .

Οπου υπάρχει το νερό είναι και πρασινάδα και άμα μιλήσει η γλώσσα σου λέει μια φρονιμάδα .