Παροιμίες

Να λειπαν τα πιπέρια μου να ιδώ τις μαγεριές σου.

Ξένο ψωμί ήταν που ‘τρωγε, δικό του το μαχαίρι.

Όπου βγάνεις και δεν βάνεις γλήγορα στο πάτο φτάνεις.

Ρώτα δύο, ρώτα τρεις και διάβαινε την Πόλη.

Ανάθρεψε τον ποντικό να φάει και το σακί σου.

Ύπνος γλυκός σαν σου κατεβεί, πήγαινε να κοιμηθείς.

Βοήθα με να σε βοηθώ ν’ ανεβούμε το βουνό.

Φυλάξου απ’ άνθρωπο σπανό και μαλλιαρή γυναίκα.

Για σένα μαυρομάτα μου έβγαλα εγώ τα μάτια μου.

Ψωμί μη λείψει σπίτι μας και φούρνος να μη καπνίσει.

Δεν πιστεύει ο χορτάτος το κακό του νηστικού.

Ως που ν’ ανεβοκατεβεί του Τούρκου το σπαθί κάτι γίνει

Εγώ καλά παντρεύτηκα κι ας κλαίει όποιος με πήρε.

Ο αγουροφάγος έφαγε, ο ρουμοφάγος δεν έφαγε.

Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.

Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.