Παροιμίες

Όλοι κλαίν τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.

Όποιος μπαίνει στο χορό, χορεύει.

Όποιος έχει καεί από τη κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι.

Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.

Όποιος φτύνει κατά πάνω φτύνει τα μούτρα του.

Όποιος πάει ανάγυρα πάει σπίτι του.

Ν’ άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν.

Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει.

Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται.

Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.

Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται.

Ο καλός ο μύλος τ’ αλέθει όλα.

Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και ‘μεις κρυφό καμάρι.

Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται.

Ο πεινασμένος γάιδαρος, ξυλιές δε λογαριάζει.

Ο διακονιάρης τα μπροστινά σακούλια βλέπει.